Staartmees
Een soort van Aegithalos Wetenschappelijke naam : Aegithalos caudatus Genus : Aegithalos
Staartmees, Een soort van Aegithalos
Botanische naam: Aegithalos caudatus
Genus: Aegithalos
Beschrijvingen
De staartmees is een zangvogel die eenvoudig te herkennen is aan zijn bolle vorm en staart die langer is dan het lichaam. Hij bouwt zijn nest met mos in struiken of bomen en bedekt het vervolgens met honderden veren om het zo zacht mogelijk te maken voor zijn eieren. De staartmees jaagt voornamelijk op insecten en spinnen, maar komt zo nu en dan ook voorbij op de voedertafel.
Grootte
16 cm
Levensverwachting
8 jaar
Nestlocatie
Boom
Voedingsgewoonten
De mees met lange staart is het hele jaar door insectenetend. Het eet overwegend geleedpotigen en geeft de voorkeur aan de eieren en larven van motten en vlinders. In het najaar wordt af en toe plantaardig materiaal ingenomen.
Habitat
Het leeft in loof- en gemengd bos met een goed ontwikkelde struiklaag, die de voorkeur geeft aan randhabitats. Het is ook te vinden in struikgewas, heide met verspreide bomen, struiken en heggen, in landbouwgrond en rivierbossen, parken en tuinen. Het hele jaar door voedsel van de vogels van insecten en sociale foerageervoorkeur voor de habitatkeuze in de winter richting loofbossen, meestal van eiken, essen en lokale platanen. Voor nesten wordt een sterke voorkeur getoond voor struikgewasgebieden.
Soort voeding
Insectivoor
Mensen Vragen Vaak
Algemene Informatie
Gedrag
Staartmezen leven doorgaans in groepen met een hechte sociale structuur. De grenzen van hun voedselterritorium wordt door de groep verdedigd tegen soortgenoten. Buiten het broedseizoen vormen staartmezen groepen van drie tot zestig vogels. In het voorjaar bakenen de staartmezen hun territorium af en trachten ze indringers buiten te houden. Als ramen (of autospiegels) een spiegelbeeld weerkaatsen, is het mogelijk dat staartmezen wekenlang gedurende lange tijd tegen het raam komen fladderen of pikken om de vermeende indringer af te houden. 
Distributie Gebied
De staartmees komt voor in Europa en Azië in bosrijke omgevingen, in struikgewas, op bouwland en soms in parken en tuinen. De soort telt 17 ondersoorten: A. c. caudatus: van noordelijk en oostelijk Europa tot oostelijk Siberië, Japan en Korea. A. c. rosaceus: de Britse Eilanden. A. c. europaeus: van noordoostelijk Frankrijk en Duitsland tot noordelijk Italië en Turkije. A. c. aremoricus: westelijk Frankrijk. A. c. taiti: van zuidwestelijk en zuidelijk Frankrijk tot centraal Spanje en Portugal. A. c. irbii: zuidelijk Spanje en Portugal en Corsica. A. c. italiae: centraal en zuidelijk Italië en zuidwestelijk Slovenië. A. c. siculus: Sicilië. A. c. macedonicus: van Albanië en Griekenland tot Bulgarije en noordwestelijk Turkije. A. c. tephronotus: van oostelijk Griekenland tot centraal Turkije, noordelijk Irak en Syrië. A. c. tauricus: het Krimschiereiland. A. c. major: noordoostelijk Turkije en de Kaukasus. A. c. alpinus: zuidoostelijk Azerbeidzjan, noordelijk Iran en zuidwestelijk Turkmenistan. A. c. passekii: zuidoostelijk Turkije en zuidwestelijk Iran. A. c. trivirgatus: centraal Japan. A. c. kiusiuensis: zuidelijk Japan. A. c. magnus: centraal en zuidelijk Korea, Tsushima.
Soort Status
Wereldwijd komt de soort in zijn hele verspreidingsgebied veel voor en wordt hij pas schaars aan de rand van de verspreiding. De IUCN, BirdLife International en The British Trust for Ornithology (BTO) noemen allemaal de langstaartmees als een 'minst zorgwekkende soort', die momenteel weinig of geen bedreiging vormt en redelijk overvloedig voorkomt. Vanwege hun kleine formaat zijn ze kwetsbaar voor extreem koud weer, waarbij populatieverliezen tot 80% worden geregistreerd in tijden van langdurige kou.
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Zangvogels Familie
Staartmezen Genus
Aegithalos Species
Staartmees 
AI-ornitholoog in uw broekzak
Scan de QR-code om te downloaden
