Kleine Kortteenleeuwerik

Er zijn negen ondersoorten binnen het verspreidingsgebied: A. r. rufescens (Tenerife) A. r. polatzeki (andere Canarische Eilanden) A. r. apetzii (het zuiden van het Iberisch schiereiland) A. r. minor (Marokko tot in het noordwesten van Egypte, Zuid-Turkije tot de Sinaï en het oosten van Irak) A. r. nicolli (Nijldelta) A. r. pseudobaetica (Oost-Turkije, Transkaukasië en Noord-Iran) A. r. heinei (Oekraïne tot Oost-Kazachstan) A. r. aharonii (centraal Turkije) A. h. persica (Oost-Irak, Iran, Zuid-west-Afghanistan) Vogels in het noorden van dit gebied zijn trekvogels die zuidelijker overwinteren. De soort verblijft in een droog en vlak leefgebied zoals zoutpannen en steppegebieden. Volgens een studie uit 2020 is Alaudala rufescens heinei een aparte soort, Alaudala heinei, met als ondersoorten A. h. heinei, A. h. pseudobaetica, A. h. aharonii en A. h. persica.

De kleine kortteenleeuwerik heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) uiterst gering. De grootte van de populatie werd in 2004 ruw geschat op 9,8 tot 48 miljoen individuen, maar dit aantal daalt. Echter, het tempo van achteruitgang ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat deze soort leeuwerik als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.