Bruine Taling
Een soort van Anas Wetenschappelijke naam : Anas chlorotis Genus : Anas
Bruine Taling, Een soort van Anas
Botanische naam: Anas chlorotis
Genus: Anas
Photo By Francesco Veronesi , used under CC-BY-SA-2.0 /Cropped and compressed from original
Beschrijvingen
De bruine taling lijkt sterk op de aucklandtaling en werd vroeger wel als een ondersoort beschouwd. De vogel is 48 cm lang. Zowel het mannetje als het vrouwtje zijn bruin gekleurd. Het mannetje heeft in de broedtijd een groenachtige glans op de kop en de hals. Beide seksen hebben een witte oogring, het oog zelf is zwart. Op de vleugel is een groen gekleurde spiegel, afgebiesd met een smalle witte band. De snavel heeft een grijze metaalkleur met zwart op de bovensnavel. De poten zijn donkergrijs.
Grootte
50 cm
Kleuren
Bruin
Zwart
Groen
Grijs
Wit
Blauw
Nestlocatie
Grond
Voedingsgewoonten
Het voedt zich door te ploeteren en op te staan, net als zijn familieleden. Het dieet bestaat voornamelijk uit ongewervelde waterdieren zoals insecten en hun larven of schaaldieren. Het lijkt nogal dol op weekdieren. Kleine soorten zoals pipi (Paphies australis) en grote wigschelp (Macomona liliana) worden in hun geheel gegeten en in de spiermaag geplet. Om zich te voeden met grotere kokkels zoals Austrovenus stutchburyi (kokkel uit Nieuw-Zeeland), hebben ten minste enkele Nieuw-Zeelandse wintertaling een eigenaardige techniek ontwikkeld, die nu bij andere vogels ongedocumenteerd is, om hun tamelijk zachte rekeningen tussen de kokkelschelpen te forceren en het vlees eruit te scheuren met een jackhammer-achtige pompbeweging. 'S Nachts zal bruine wintertaling op land foerageren op enige afstand van de beekjes die overdag als toevluchtsoord dienen (Worthy 2002).
Soort voeding
Omnivoor
Algemene Informatie
Gedrag
De bruine taling is 's nachts actief omdat er dan minder van de oorspronkelijk op Nieuw-Zeeland aanwezige roofdieren (vooral vogelsoorten) op jacht zijn. De bruine taling voedt zich met ongewervelde dieren zoals waterinsecten, hun larven, schaaldieren en weekdieren. Met zijn spiermaag is hij in staat om schelpen te malen.
Distributie Gebied
Deze soort wordt bedreigd en komt voornamelijk voor op eilanden voor de kust, maar ook in roofdierbestendige heiligdommen op het vasteland, zoals het Tawharanui Regional Park. Vroeger was het wijdverbreid op het vasteland van Nieuw-Zeeland, maar het verdween daar door geïntroduceerde roofdieren zoals katten, honden en ratten, die gemakkelijk op deze onoplettende, zwak vliegende vogel jaagden. Volgens de IUCN-classificatie als VU D1 blijven er minder dan 1000 volwassen vogels over. De soort is onlangs geüpgraded naar bedreigd door Birdlife International (Birdlife 2007) en de verandering zal worden weerspiegeld in de volgende update van de rode lijst van IUCN.
Soort Status
Rond 2004 komen alleen aanzienlijke populaties van de bruine taling voor op Great Barriereiland (600 exemplaren), Northland (600 ex.) en Coromandel (700 ex.). Er vormen zich op kleinere eilanden nieuwe populaties. Rond 2012 lijken de aantallen te stabiliseren en iets toe te nemen. De IUCN heeft in daarom in 2015 de status op de Rode Lijst bedreigd veranderd in gevoelig.
Photo By Francesco Veronesi , used under CC-BY-SA-2.0 /Cropped and compressed from original
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Eendvogels Familie
Ganzen en zwanen Genus
Anas Species
Bruine Taling