Kleine Spinnenjager

Ze staan bekend als goede bestuivers van wilde bananensoorten en verschillende soorten van de gemberfamilie en bezoeken vaak Loranthus sp. (= Dendrophthoe sp.), Indiase zijden katoenboom en Indiase koraalboom voor nectar. Ze worden vaak gezien op plantages in bosgebieden. Hoewel ze vaker worden gezien in secundaire bossen of open plekken en tolerant lijken te zijn voor menselijke activiteiten, zijn ze in sommige bosfragmenten uitgestorven. In Singapore zijn ze lokaal uitgestorven in de botanische tuin. Het broedseizoen in het noordoosten van India is van maart tot september maar vooral van mei tot augustus. In Zuid-India broedt het van december tot augustus. Twee eieren zijn de gebruikelijke koppeling. Het nest is een compacte beker die onder een bananenblad of een vergelijkbare breedbladige plant is bevestigd. Het nest hangt aan de onderkant van het blad met ongeveer 150 popnagels van spinnenwebben en plantaardige vezels, een unieke methode om spinnenzijde te gebruiken voor de architectuur van dieren. Er wordt vermoed dat Hodgson's havik-koekoek en violette koekoek broedparasieten zijn op deze soort in India. Een soort hemosporidiaan, Leucocytozoon, is waargenomen bij exemplaren uit Maleisië.

De soort komt voor in Bangladesh, Bhutan, Brunei, Cambodja, China, India, Indonesië, Laos, Maleisië, Myanmar, Nepal, de Filippijnen, Thailand en Vietnam. Binnen India zijn er afzonderlijke populaties in de Oost-Ghats uit Lamasinghi, Visakhapatnam en delen van Orissa) en de West-Ghats, afgezien van de belangrijkste distributie in Noordoost-India die zich uitstrekt tot in Zuidoost-Azië. Een record van de Nicobaren wordt als twijfelachtig beschouwd. De natuurlijke habitats zijn subtropische of tropische vochtige laaglandbossen, subtropische of tropische mangrovebossen en subtropische of tropische vochtige bergbossen. Het bevindt zich meestal onder de luifel. Ze worden ook aangetroffen in tuinen, vooral aangetrokken door bloemen die nectar opleveren.

De kleine spinnenjager heeft een enorm groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op uitsterven uiterst gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. Er is aanleiding te veronderstellen dat de soort in aantal stabiel blijft. Om deze redenen staat deze spinnenjager als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.