Witoogeend

Het voedsel bestaat uit water- en moerasplanten, maar ook uit kleine waterdieren.

Deze soort komt voor van westelijk Europa en noordwestelijk Afrika tot centraal Azië in moerassen en op zoete wateren met een dichte oeverbegroeiing.

De soort wordt bedreigd door de aantasting en vernietiging van haar favoriete habitats door antropogene oorzaken die zeer breed en gevarieerd zijn, waaronder inperking, drainage, vervuiling en wanbeheer. De introductie van uitheemse soorten heeft ook geleid tot aantasting van het leefgebied, bv. De bevoorrading van meren met en onbedoelde introductie van graskarper Ctenopharyngodon idella heeft geleid tot een vermindering van de beschikbare plantaardige en dierlijke biomassa voor de eenden om zich te voeden. Bovendien kan de toenemende droogte als gevolg van klimaatverandering een bedreiging vormen voor de soort in de drogere delen van het verspreidingsgebied. Toegenomen verstoring door vissersboten en vissers tussen marginale vegetatie kan ertoe leiden dat broedplaatsen worden verlaten of dat de timing van het broeden wordt verstoord, met name in bevolkte gebieden, bijvoorbeeld West-Europa. IJzerhoudende eenden worden ook bedreigd door de jacht en in de herfst en in de overwinteringsgebieden worden grote aantallen doodgeschoten. Hoewel beschermd in de meeste Europese landen, blijft de illegale en onopzettelijke jacht bestaan. Het is een van de soorten waarop de Overeenkomst inzake de instandhouding van Afrikaans-Euraziatische trekkende watervogels (AEWA) van toepassing is. Onder recente lokale initiatieven moet worden vermeld dat de broedhabitats van de soort in Armenië worden opgenomen in het netwerk van smaragdgroene gebieden die worden beschermd door de Bern Conventie