Oostelijke Koereiger

46 - 56 cm

De koereiger voedt zich met een breed scala aan prooien, met name insecten, vooral sprinkhanen, krekels, vliegen (volwassenen en maden), motten, maar ook spinnen, kikkers en regenwormen. In een zeldzaam geval is waargenomen dat ze langs de takken van een banyanboom foerageren naar rijpe vijgen. De soort wordt meestal aangetroffen bij vee en andere grote grazende en bladerende dieren en vangt kleine wezens op die door de zoogdieren worden gestoord. Studies hebben aangetoond dat het succes van het foerageren van zilverreigers veel groter is wanneer ze in de buurt van een groot dier foerageren dan wanneer ze alleen voeren. Bij het foerageren met vee is aangetoond dat het 3,6 keer succesvoller is in het vangen van prooien dan wanneer het alleen foerageert. Zijn prestaties zijn vergelijkbaar wanneer hij landbouwmachines volgt, maar hij wordt gedwongen meer te bewegen. In stedelijke situaties is ook waargenomen dat zilverreigers foerageren in bijzondere situaties zoals spoorlijnen. Een koereiger zal het gebied rond een grazend dier zwak verdedigen tegen anderen van dezelfde soort, maar als het gebied overspoeld wordt door zilverreigers, zal het opgeven en elders verder foerageren. Waar tal van grote dieren aanwezig zijn, foerageren zilverreigers selectief rond soorten die met ongeveer 5-15 stappen per minuut bewegen, waardoor snellere en langzamer bewegende kuddes worden vermeden. De koereiger kan ook veelzijdigheid vertonen in zijn dieet. Op eilanden met zeevogelkolonies jaagt hij op eieren en kuikens van sterns en andere zeevogels. Tijdens de migratie is er ook melding gemaakt van uitgeputte trekkende landvogels.

In Australië begon de kolonisatie in de jaren veertig, waarbij de soort zich vestigde in het noorden en oosten van het continent. Het begon in de jaren zestig regelmatig Nieuw-Zeeland te bezoeken. De uitbreiding van het assortiment van de oostelijke koereiger is te danken aan de relatie met de mens en hun gedomesticeerde dieren. Oorspronkelijk aangepast aan een commensale relatie met grote grazende en bladerende dieren, kon het gemakkelijk overschakelen op gedomesticeerd vee en paarden. Terwijl het houden van vee zich over de hele wereld verspreidde, kon de zilverreiger verder lege nissen bezetten. Veel populaties van zilverreigers zijn sterk migrerend en verspreid, en dit heeft bijgedragen aan de uitbreiding van de soort. Hoewel de koereiger soms in ondiep water voedt, wordt hij, in tegenstelling tot de meeste reigers, meestal aangetroffen in velden en droge met gras begroeide habitats, wat erop wijst dat hij meer afhankelijk is van landinsecten dan van waterdieren.