Rode Zanger

13 cm

De rode grasmus is een insecteneter. Het komt voornamelijk voor in onderstammen van lage tot middelhoge niveaus, beweegt langzaam en opzettelijk door meer open delen van de vegetatie en voedt zich met snelle stoten in scheuren in schors en dennennaaldclusters. Het zweeft soms kort om te voeden met dennennaaldclusters, een foerageertechniek die bekend staat als 'hover gleaning'. Hoewel het geen voor de hand liggende aanpassingen voor het klimmen mist, doet het dit regelmatig in zijn zoektocht naar prooidieren op schors en epifyten op takken, vaak hangend naar beneden terwijl het tast. In gebieden met bladverliezende groei worden meestal vangsten gedaan, waarbij vanuit een baars korte luchtvluchten worden gemaakt op zoek naar vliegende insecten. Hoewel het zelden associeert met koppels van gemengde soorten, voedt het zich vaak samen met andere vogels zonder tekenen van conflict, en vertoont het geen vijandigheid jegens andere soorten - zoals de leisteenkeeldoorn (Myioborus miniatus) - waarmee het concurreert. Er is waargenomen dat hij een vliegenvanger van het geslacht Empidonax verjaagt. Het foerageergebied is vrij klein en bedraagt vaak slechts enkele tientallen vierkante meters (enkele honderden vierkante voet) per dag. Laat in de middag neemt het foerageertempo af en rust het, vaak met korte dutjes, in het bos. Hoewel het over het algemeen niet voedt na zonsondergang, kan het dit wel doen om te profiteren van tijdelijke voedselbronnen, zoals het uitkomen van Neuroptera.

Endemisch in de hooglanden van Mexico, ten noorden van de landengte van Tehuantepec, heeft de rode grasmus drie afzonderlijke populaties die overeenkomen met de drie ondersoorten: van zuidwestelijk Chihuahua tot noordelijk Nayarit, van zuidelijk Jalisco en zuidelijk Hidalgo tot Oaxaca en van Guerrero tot zuidelijk Oaxaca in de Sierra Madre del Sur. Het komt vrij vaak voor in het binnenland van het land en op aangrenzende hellingen, waar het voorkomt op hoogtes variërend van 1.800 tot 3.900 meter (5.900 tot 12.800 ft) boven zeeniveau; het komt niet voor langs beide kusten. Het is een hoogtemigrant die in het broedseizoen van hoger vochtige of halfvochtige dennen-, dennen- en dennenbossen naar lager gelegen gebieden gaat, vaak in eikenbossen, in de winter. Het is een van de meest voorkomende van de kleine vogels in zijn boshabitat, de tweede alleen voor de met een gouden kroon bekroonde kinglet in dennenbossen in één studie en de derde meest voorkomende grasmus in eiken-naaldbossen in een andere. Hoewel de soort naar verluidt in de late 19e eeuw in Texas werd verzameld, werd de locatie van het record niet algemeen aangenomen en er is geen sterk bewijs dat het daar ooit is voorgekomen. Het is afgedwaald tot in het noorden tot het zuidoosten van Arizona, waar in 2018 een vogel werd gevonden op Mount Lemmon.