Grote Geelkopgier

81 cm

De grotere geelkopgier is een aaseter en leeft volledig op aas. Het eet roadkill of andere karkassen van dieren. Hij geeft de voorkeur aan vers vlees, maar kan vaak niet de eerste snede in het karkas van een groter dier maken, omdat de snavel niet sterk genoeg is om in de taaie huid te scheuren. Na een paar dagen zal de grotere geelharige gier zich niet meer voeden met een stuk aas, omdat het vlees begint te rotten en besmet raakt met microbiële toxines. Het drinkt water uit een zwembad, vijver of een ander bakje. Net als andere gieren spelen ze een belangrijke rol in het ecosysteem door aas te verwijderen dat anders een broedplaats voor ziekte zou kunnen zijn. De grotere geelharige gier foerageert met zijn scherpe gezichtsvermogen om aas op de grond te lokaliseren, maar gebruikt ook zijn reukvermogen, een ongebruikelijk vermogen in de vogelwereld. Het lokaliseert aas door de geur van ethylmercaptaan te detecteren, een gas dat wordt geproduceerd door het begin van verval bij dode dieren. De reukkwab van zijn hersenen die verantwoordelijk is voor het verwerken van geuren is bijzonder groot in vergelijking met andere dieren. Dit kenmerk van de gieren uit de Nieuwe Wereld is door mensen gebruikt: ethylmercaptan wordt in pijpleidingen geïnjecteerd en ingenieurs die op zoek zijn naar lekken, volgen de gieren. Koningsgier, die het vermogen niet heeft om aas te ruiken, volgt de grotere geelkopige gieren naar karkassen, waar de koningsgier de huid van het dode dier scheurt. Hierdoor heeft de kleinere, grotere geelkopgier toegang tot voedsel, omdat het geen snavel heeft die sterk genoeg is om de huid van grotere dieren te scheuren. Dit is een voorbeeld van onderlinge afhankelijkheid tussen soorten. Het is over het algemeen verplaatst van karkassen door zowel kalkoengier als koningsgier, vanwege hun grotere formaat.

De grotere geelkopgier is te vinden in het Amazonebekken van tropisch Zuid-Amerika; met name in het zuidoosten van Colombia, het zuiden en oosten van Venezuela, Guyana, Frans-Guyana, Suriname, het noorden en westen van Brazilië, het noorden van Bolivia, het oosten van Peru en het oosten van Ecuador. Hij komt niet voor in de Andes, in de laaglanden ten westen of noorden van de Andes, in de relatief open regio's van Noord-Zuid-Amerika, Oost-Zuid-Amerika of in de zuidelijke subtropische regio's. Het heeft een groot bereik, met een geschatte wereldwijde omvang van 6.700.000 vierkante kilometer (2.586.884,5 vierkante mijl). Zijn natuurlijke habitat is tropische, vochtige laaglandbossen. Het wordt over het algemeen niet gevonden in hooggelegen gebieden. Het komt veel voor in sterk beboste gebieden. Het kan dwalen over graslanden, maar dwaalt zelden af van beboste gebieden, die beschutting en broedgebieden bieden.