Grijswangdwerglijster

17-20 cm (6.5-8 in)

C. minimus eet naast spinachtigen, fruit en bessen (wilde kersen, bramen en frambozen) voornamelijk insecten, zoals kevers, kevers, mieren, wespen en rupsen. Het voedt zich ook met rivierkreeftjes, zeugbugs en regenwormen. Hun eetgewoonten dragen bij aan de verspreiding van zaden.

De grijswanglijster is een langeafstandsmigrantensoort met een trek van gemiddeld 300 km. Ze zouden hun winter doorbrengen in het Amazonebekken en tijdens hun voorjaarstrek de Caribische Zee en de Golf van Mexico oversteken. Ze zijn van mei tot augustus aanwezig in hun broedplaats. Het broedgebied omvat de noordelijke boreale bossen van Newfoundland tot Alaska in Noord-Amerika en over de Beringzee tot Oost-Siberië geassocieerd met dichte naaldbomen en breedbladige struikgewas. C. minimus blijft ongebruikelijk tot zeldzaam in de meeste regio's van Noord-Amerika, maar kan worden gezien in elke bosrijke habitat. Het broedgebied strekt zich uit ten noorden van de boomgrens tot lage Arctische wilgen en elzenbedden. Lijsters met grijze wangen geven de voorkeur aan lage naaldbossen, waaronder jonge regenererende bossen, open kronkelende oude groeibossen met een dichte groei van struiken en kleine naaldbomen in de onderlaag, en dichte, onvolgroeide sparren en sparren op door wind geteisterde locaties en in de buurt van de boomgrens. De ondersoorten van C. minimus worden ook gescheiden door hun verschillende broedbereiken: Catharus m. alicia fokt van Labrador west tot Siberië en Catharus m. minimus broedt op het eiland Newfoundland en mogelijk aangrenzende delen van de zuidelijke kust van Labrador.