Hoendergans
Een soort van Cereopsis Wetenschappelijke naam : Cereopsis novaehollandiae Genus : Cereopsis
Hoendergans, Een soort van Cereopsis
Botanische naam: Cereopsis novaehollandiae
Genus: Cereopsis
Photo By Lip Kee , used under CC-BY-SA-2.0 /Cropped and compressed from original 
Beschrijvingen
De plomp gebouwde dieren hebben een lichtgrijs met zwarte vlekken bezaaid verendek met zwarte vleugeluiteinden, zwart met roze poten, rode ogen en een korte, zwarte, naar beneden gebogen snavel met een opvallend groengeel gekleurde washuid overtrokken. Aan dit laatste heeft het dier ook zijn geslachtsnaam te danken, want Cere stamt van het Latijn voor “was” en opsis komt van het Oudgrieks voor “-achtig”. De soortnaam novaehollandiae is een Modern-Latijnse samenstelling uit “nieuw” en “Holland”, een historische naam voor Australië. Hoenderganzen zijn ongeveer 75-100 cm lang en daarmee ongeveer zo groot als een tamme gans. De vleugelwijdte bedraagt 150-190 cm. De ganzen (♀) en genten (♂) verschillen behalve in grootte uiterlijk nauwelijks van elkaar. Genten zijn een fractie groter en zwaarder. Genten wegen ca. 5 kg en de ganzen 3 kg. 
Grootte
1 m
Kleuren
Zwart
Grijs
Wit
Nestlocatie
Grond
Habitat
Een eerdere daling van het aantal lijkt te zijn teruggedraaid, aangezien vogels in het oosten zich tenminste hebben aangepast aan het eten van landbouwgrond. De broedgebieden zijn met gras begroeide eilanden voor de Australische kust, waar deze soort in kolonies op de grond nestelt. Het draagt goed gevangenschap, vrij gemakkelijk broeden in opsluiting als er voldoende paddocks zijn voorzien. In Australië noemden 19e-eeuwse ontdekkingsreizigers een aantal eilanden "Goose Island" vanwege de aanwezigheid van de soort daar. In de buurt van Christchurch, Nieuw-Zeeland werden enkele ganzen geïntroduceerd. Ze zijn tot op de dag van vandaag blijven bestaan. In 1968 werd een klein aantal ganzen geïntroduceerd op Maria Island.
Soort voeding
Herbivoor
Algemene Informatie
Gedrag
Hun vermogen om zout of brak water te drinken, zorgt ervoor dat het aantal ganzen het hele jaar door op eilanden voor de kust kan blijven. Ze zijn een van de zeldzaamste ganzen ter wereld. Ze zijn gezellig buiten het broedseizoen, wanneer ze breder ronddwalen en kleine kuddes vormen.
Distributie Gebied
Hoenderganzen zijn territoriaal ingesteld en komen uitsluitend in Australië voor en in het bijzonder op tussen het vasteland en Tasmanië gelegen onbewoonde eilanden. 's Zomers komen ze incidenteel naar het vasteland op zoek naar voedsel. De soort telt 2 ondersoorten: C. n. novaehollandiae: zuidelijk Australië en Tasmanië. C. n. grisea: Recherche-archipel in zuidwestelijk Australië. De biotoop van de dieren zijn aan zout of brak water gelegen moerassen, waaraan ze goed aangepast zijn, aangezien ze zout water kunnen drinken. Niettemin mijden de dieren het water en leven ze gewoonlijk uitsluitend op het land. Zwemmen doen ze dan ook zelden. Buiten het broedseizoen leven de dieren in groepsverband, maar als ze broeden dwalen ze verder uiteen, losse groepen vormend. De ganzen kunnen een laag geluid voortbrengen dat veel weg heeft van varkensgeknor.
Soort Status
Niet wereldwijd bedreigd.
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Eendvogels Familie
Ganzen en zwanen Genus
Cereopsis Species
Hoendergans 
AI-ornitholoog in uw broekzak
Scan de QR-code om te downloaden
_-_Flickr_-_Lip_Kee.jpg){kind=link}