Boomkruiper
Een soort van Certhia Wetenschappelijke naam : Certhia brachydactyla Genus : Certhia
Boomkruiper, Een soort van Certhia
Botanische naam: Certhia brachydactyla
Genus: Certhia
Photo By hedera.baltica , used under CC-BY-SA-2.0 /Cropped and compressed from original
Beschrijvingen
De gewone boomkruiper lijkt zozeer op zijn familielid, de taigaboomkruiper (ook wel kortsnavelboomkruiper), dat het uiterlijk van beide soorten moeilijk van elkaar te onderscheiden is. Het vogeltje kan een grootte van twaalf centimeter bereiken en weegt dan ongeveer elf gram. De naar beneden gekromde, spitse snavel is ongeveer twaalf millimeter lang. De onderkant van de vogel is wit; de bovenkant heeft de kleur van boombast en het streepje boven zijn ogen is wit. Het mannetje en het vrouwtje hebben dezelfde kleur. De relatief lange staart wordt gebruikt om zich af te zetten en om te sturen bij het vliegen. De roep van het vogeltje klinkt ongeveer als: "tihtih".
Grootte
12 cm
Kleuren
Bruin
Grijs
Wit
Levensverwachting
9 jaar
Nestlocatie
Boom
Voedingsgewoonten
De boomkruiper met de korte tenen zoekt typisch voedsel van ongewervelde dieren op boomstammen, beginnend bij de basis van de boom en spiraalvormig omhoog met behulp van zijn stijve staartveren voor ondersteuning. In tegenstelling tot een boomklever komt hij niet eerst met de kop naar beneden, maar vliegt hij naar de basis van een andere nabijgelegen boom. Het gebruikt zijn lange dunne snavel om insecten en spinnen uit spleten in de schors te halen. Hoewel het normaal op bomen wordt gevonden, zal het zich af en toe voeden met muren of kale grond of tussen gevallen dennennaalden. Het kan in de koudere maanden wat zaden aan zijn dieet toevoegen.
Habitat
De boomkruiper met korte tenen broedt in gematigde bossen in heel Europa, van Portugal tot Turkije en Griekenland, en in Noordwest-Afrika. Hij geeft de voorkeur aan volwassen bomen, vooral eiken, en vermijdt pure standaarden van naaldbomen. Waar het zijn Europese verspreidingsgebied deelt met gewone boomkruiper, komt de laatste soort vooral voor in naaldbossen en op grotere hoogten. Het wordt meestal gevonden in het laagland, maar broedt lokaal op maximaal 900 meter (3000 voet) in Duitsland, 1800 meter (5900 voet) Frankrijk en 1400 meter (4600 voet) in Zwitserland. In Turkije en Noord-Afrika is het een bergsoort. De broedgebieden hebben juli-isothermen tussen 17-18 C en 26 C (63-64 F en 79 F). Deze boomkruiper is in wezen niet-migrerend, maar verspreiding na de kweek kan leiden tot landloperij buiten het normale bereik. Het is voorgekomen als een landloper naar Engeland, Zweden, Litouwen en de Balearen. Drie vogels op Corsica in 1969 bleken van de Noord-Afrikaanse ondersoort C. b. mauritanica.
Soort voeding
Insectivoor
Algemene Informatie
Distributie Gebied
De levensruimte van de vogel strekt zich uit over de gematigde zones van Midden- en Zuid-Europa en een stukje Noord-Afrika en Turkije. Het zwaartepunt ligt echter in continentaal Europa (zie kaartje), daarin verschilt hij sterk van de taigaboomkruiper die door heel Azië voorkomt. Een ander verschil met de taigaboomkruiper is zijn voorkeur voor loofbossen op lagere hoogten, parken en tuinen met veel vruchtbomen. De boomkruiper kan het hele jaar door in Nederland en België aangetroffen worden. In de bossen van Zuid-Limburg (Nederland) en in de Ardennen kunnen naast de gewone boomkruipers ook broedende kortsnavelboomkruipers worden aangetroffen. De soort telt 6 ondersoorten: C. b. megarhynchos: westelijk Europa. C. b. brachydactyla: zuidelijk Europa. C. b. mauritanica: noordwestelijk Afrika. C. b. dorotheae: zuidelijk Griekenland, Kreta en Cyprus. C. b. stresemanni: Turkije. C. b. rossocaucasica: de noordwestelijke Kaukasus.
Soort Status
Deze soort heeft een uitgebreid bereik van 1-10 miljoen vierkante kilometer (0,4-3,8 miljoen vierkante mijl). Het heeft een grote populatie, geschat op 4,1-14 miljoen individuen. Populatietrends zijn niet gekwantificeerd, maar de soort zou de drempels voor het criterium van de populatieafname van de IUCN Rode Lijst (de afname van meer dan 30% in tien jaar of drie generaties) niet overschrijden. Om deze redenen wordt de boomkruiper met de korte tenen beoordeeld als minst zorgwekkend. Het komt veel voor in een groot deel van zijn verspreidingsgebied, maar is zeldzaam in de Kaukasus en op de kleinere Kanaaleilanden. In het westen van zijn verspreidingsgebied verspreidt het zich noordwaarts door Denemarken, waar het voor het eerst werd gefokt in 1946.
Photo By hedera.baltica , used under CC-BY-SA-2.0 /Cropped and compressed from original
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Zangvogels Familie
Echte boomkruipers Genus
Certhia Species
Boomkruiper