Dubbelbandplevier

21 cm

12 jaar

Dubbelgestreepte plevieren zijn overwegend opportunistische carnivoren, die zich voeden met ongewervelde waterdieren en andere insecten langs de kustlijnen of rivieren. Het is ook bekend dat ze bessen consumeren van verschillende nabijgelegen struiken zoals Coprosma en Muehlenbeckia. Deze vogels foerageren zowel overdag als 's nachts met verschillende technieken voor beide. Gedurende de dag brachten plevieren meer tijd door met vliegen en meer tijd om alert en waakzaam te blijven. Er werd waargenomen dat de vogels zowel overdag als 's nachts liepen, pikken, rennen, foerageren en verzorgen, maar overdag was het aantal gelopen stappen veel groter dan beweging' s nachts, aangezien de vogels de beweging van insecten zouden zien en in een snel tempo naar het gebied om te pikken voordat het weer weggaat. Tijdens de nacht bleken dubbelbandplevieren herhaaldelijk te pikken en brachten veel meer tijd door met wachten in een gebied, wat suggereert dat de plevieren de nabije omgeving probeerden te gebruiken om prooien te vangen omdat de afstanden voor prooidetectie zouden zijn zijn aanzienlijk verminderd bij gebrek aan licht. Deze vermindering van het tempo tijdens de nacht zorgt ervoor dat prooien het moeilijker vinden om de stilstaande vogels te detecteren, waardoor de plevieren hun prooi beter kunnen detecteren en de kans kleiner wordt dat de prooi onopgemerkt blijft. Vogels op broedplaatsen bleken vaak een gevarieerder dieet te hebben met insectenlarven, spinnen, kevers, waterinsecten zoals caddisflies, steenvliegen en eendagsvliegen, samen met terrestrische vliegen. De inhoud van verschillende fecale monsters van plevieren omvatte vliegen, volwassen kevers en insecten, terwijl de resultaten van Nieuw-Zeelandse Dotterel-vogels die op de Canterbury-rivierbeddingen werden getest, grote hoeveelheden fruit van Coprosma petrei en Mueblenbeckia axillaris lieten zien.

Noordelijke populaties van dubbelbandplevier hebben gewoonlijk bewoonde zandstranden en zandbakken, evenals enkele paren die gewend zijn aan schelpenbanken in havens, met weinig gevonden op grindstranden en broedplaatsen die over het algemeen rond de mondingen van de beek liggen. Tijdens de broedperiode creëren mannetjes talloze nesten die zijn gebouwd op open plekken van licht verhoogd zand of op schelpen en af en toe in kussenplanten die allemaal grotendeels zijn opgevuld met verschillende materialen die van dichtbij zijn opgehaald. Vogels gevonden in de zuidelijke delen van Nieuw-Zeeland, zoals Stewart Island, broeden het liefst op onbeschermde subalpiene en steenachtige gebieden, maar worden kust tijdens de broedmaanden waar ze zich voeden rond de strandgebieden. Gevlochten rivieren zijn ook een ideale leefomgeving die de voorkeur heeft van veel dotterels rond de Canterbury-gebieden.