Roodkruinscharrelaar

Zijn voorkeurshabitat is een droog doornveld, waar hij lange tijd op de top van doornbomen of palen zit, op zoek naar etenswaren zoals insecten, spinnen, schorpioenen en kleine hagedissen op de grond. Het schommelt tijdens weergavevluchten heen en weer om zijn lengteas en roept de hele tijd ruw; beginnend van boven de boomtoppen stort hij in rollende vlucht naar de grond. Het is territoriaal en zal tijdens het broedseizoen andere rollen, kleine haviken en kraaien verdrijven. Deze soort lijkt een opportunistische fokker, mogelijk in verband met regen, omdat het broedseizoen van plaats tot plaats verschilt. Het nestelt zich in natuurlijke holtes in bomen of gebruikt oude spechtgaten, of in kliffen, rivieroevers, pijpen of gaten in metselwerk en legt meestal drie witte eieren. De jongen worden door beide ouders gevoed en uitgebroed.

Er zijn twee ondersoorten: C. n. naevius (van Zuid-Mauritanië en Senegal oostwaarts tot Eritrea en Somalië en dab zuidelijk tot in Tanzania). C. n. mosambicus (in Angola en Namibië en verder oostwaarts tot Zambia, Zuid-Mozambique en het noordoosten van Zuid-Afrika). Het leefgebied bestaat uit half open savannelandschap met verspreide bomen (acacia's) en rotsig montaan gebied tot hoogstens 1300 m boven de zeespiegel.

De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. De vogel is algemeen en wijd verspreid en neemt waarschijnlijk in aantal af. Echter, het tempo ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Om deze redenen staat de roodkruinscharrelaar als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.