Zwarte Gier
Een soort van Coragyps Wetenschappelijke naam : Coragyps atratus Genus : Coragyps
Zwarte Gier, Een soort van Coragyps
Botanische naam: Coragyps atratus
Genus: Coragyps
Photo By Francesco Veronesi , used under CC-BY-SA-2.0 /Cropped and compressed from original 
Beschrijvingen
Zwarte gier (Coragyps atratus) is een roofvogel van de familie Cathartidae. Deze soort is wijdverspreid over het Amerikaanse continent. De zwarte gier wordt ook wel raafgier genoemd. In zijn leefgebied wordt hij onder andere zopilote negro, gallinazo of zoncho genoemd. 
Grootte
58 - 69 cm
Levensverwachting
16 jaar
Nestlocatie
Klif
Nestgrootte
1 - 3 eieren
Incubatieperiode
1 broedsel
Aantal broedsels
38 - 39 days
Nestperiode
70 - 98 days
Voedingsgewoonten
Net als de kalkoengier eet de zwarte gier vooral aas en menselijk afval. Deze soort is het minst kieskeurig van alle gieren en neemt bijna elk afval aan. Zwarte gieren zijn cultuurvolgers en ze gedijen goed in de buurt van vismarkten, slachthuizen en op stortplaatsen vol rottend voedsel en ander afval, aangezien het geconcentreerd voedselaanbod meer oplevert dan het zoeken naar aas in de natuur. Door verbetering van de hygiëne en veterinaire zorg voor vee en door het begraven van dode dieren, wordt deze vorm van voedselaanbod echter steeds meer beperkt. Langs snelwegen gaat de zwarte gier op zoek naar dieren die aangereden zijn door het verkeer. De zwarte gier eet ook graag palmnoten en fruit en daarnaast maken ook eieren en kleine diertjes zoals jonge vogels, insecten en hagedissen deel uit van het voedsel.
Habitat
Het geeft de voorkeur aan open land afgewisseld met bos- of kreupelhout. Het wordt ook aangetroffen in vochtige laaglandbossen, struikgewas en graslanden, wetlands en moerassen, weilanden en sterk aangetaste voormalige bossen. Hij geeft de voorkeur aan laaglanden en wordt zelden gezien in bergachtige gebieden. Het wordt meestal gezien als zwevend of neergestreken op hekpalen of dode bomen.
Soort voeding
Aaseter
Mensen Vragen Vaak
Algemene Informatie
Gedrag
Zwarte gieren leven in grote groepen en zijn de meest sociale soort van alle Amerikaanse gieren. Vooral in bewoonde streken, zelfs aan de rand van grote steden, vormen ze groepen van soms wel honderden individuen. Ze zitten meestal op een dak of in de bomen te wachten tot ze kans zien een stuk aas of afval te pakken te krijgen. In gebieden met veel prooi en veel broedplaatsen nestelen, slapen en jagen zwarte gieren vaak samen met kalkoengieren. De zwarte gier vindt zijn voedsel uitsluitend met zijn ogen en daarbij laat hij zich ook naar plekken met voedsel leiden door kalkoengieren. Zwarte gieren zijn brutale vogels en bij een karkas zullen bijna alle andere aaseters aan de kant gaan voor deze dieren. Alleen voor de grote koningsgier hebben de zwarte gieren respect. Na regenachtig weer houden ze hun vleugels soms uitgespreid in de zon om ze te laten drogen.
Distributie Gebied
De zwarte gier heeft een nearctische en neotrope verspreiding. Het assortiment omvat de staten in het midden van de Atlantische Oceaan, de meest zuidelijke regio's van het middenwesten van de Verenigde Staten, de zuidelijke Verenigde Staten, Mexico, Midden-Amerika en het grootste deel van Zuid-Amerika. In Zuid-Amerika strekt het assortiment zich uit tot Peru, centraal Chili en Uruguay. Het wordt ook gevonden als een zwerver op de eilanden van het Caribisch gebied.
Soort Status
Niet wereldwijd bedreigd.
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Accipitriformes Familie
Gieren van de nieuwe wereld Genus
Coragyps Species
Zwarte Gier 
AI-ornitholoog in uw broekzak
Scan de QR-code om te downloaden
.jpg){kind=link}