Hanenstaartwidavink

71 cm

Het dieet van de weduwe met lange staart bestaat over het algemeen uit zaden, af en toe aangevuld met geleedpotigen. De vogels foerageren het grootste deel van hun voedsel in kuddes op de grond, hoewel ze af en toe luchtig worden waargenomen. De weduwe met lange staart voedt zich met een verschillende variëteit aan zaden, waaronder die van Setaria sphacelata (gras met gedraaide bladeren), Paspalum dilatatum (gewoon paspalum), Paspalum distichum (couch paspalum), Pennisetum clandestinum (Kikuyu gras), Triticum (tarwe) ), Themeda triandra (rooigras) en Senecio juniperinus (groundsel). Ze voeden zich ook met beide insecten, waaronder soorten kevers (Coleoptera), krekels en bladluizen (Hemiptera) en spinnen.

Er zijn drie bekende geïsoleerde populaties van weduwvogels met lange staart. De eerste is te vinden in de Keniaanse hooglanden, de tweede in Angola, Zuid-Zaïre en Zambia, en de derde in zuidelijk Afrika. Het is echter niet bekend wanneer deze populaties voor het laatst met elkaar in contact kwamen en de centrale populatie verschilt het meest in morfologie ten opzichte van de andere twee populaties. De Zuid-Afrikaanse bevolking strekt zich uit van de Oost-Kaap (regio Transkei) via de Vrijstaat, Lesotho, KwaZulu-Natal en het westen van Swaziland tot het Transvaal-plateau. De soort komt net in het zuidoosten van Botswana, maar komt het meest voor in het centrale hoogveld van Zuid-Afrika. Langstaart weduwnaars worden over het algemeen aangetroffen in moerassig grasland in koppels bestaande uit een of twee mannetjes en een aantal vrouwtjes. De mannetjes vliegen met hun staarten hangend en enigszins gespreid, en met langzame regelmatige bewegingen van hun vleugels. Bij nat weer kunnen ze niet vliegen vanwege hun langgerekte staarten. Tijdens het niet-broedseizoen komen weduwvogels met lange staart samen in kuddes, die te vinden zijn in rietvelden. De langstaart weduwe is te vinden op hoogtes tot 2750 meter in de Drakensbergen.