Rotsvalk

33 cm

Steenvalken voeden zich met een grote verscheidenheid aan organismen. Ze eten voornamelijk ongewervelde dieren, maar het is bekend dat ze knaagdieren, reptielen en vogels consumeren. Er worden twee primaire vormen van jagen gebruikt: zweefjagen en baarsjagen. Zweefjagen beschrijft de methode waarbij de torenvalk stationair in de lucht blijft met minimale vleugelklappen door opwaartse luchtstromen te gebruiken. Zweefjagen vindt over het algemeen plaats bij gemiddelde tot hoge windsnelheden. Het zijn meestal kleine prooien (zoals insecten) die via deze methode worden gevangen en vervolgens tijdens de vlucht worden gegeten. Baarsjacht is wanneer de torenvalk natuurlijke (bijvoorbeeld kliffen en bomen) of kunstmatige (bijvoorbeeld elektriciteitsmasten en telefoonpalen) zitstokken gebruikt om de omgeving te scannen op prooi. Er zijn rotsvalken waargenomen die bavianen door graslanden volgen en de insectensoorten wegspoelen. Er zijn ook berichten dat torenvalken nesten voor jonge vogels beroven en termieten op de grond eten. Hun oproep is een harde chay-chay-chay, vooral als ze indringers afschrikken, in tegenstelling tot de kee-kee-kee van de gewone torenvalk.

De soort komt voor van Angola, in het zuiden via de Democratische Republiek Congo en Tanzania, verder naar het zuiden tot Zuid-Afrika en op de meeste plaatsen daartussenin. Opvallende plaatsen van schaarste zijn onder meer Noord- en Noordoost-Namibië, Botswana, Zuid-Mozambique en het tropische Laagveld, terwijl het in Zimbabwe beperkt is tot hooggelegen centrale en oostelijke regio's. De torenvalk wordt meestal geassocieerd met droge gebieden, maar kan ook worden gevonden in open en / of semi-droge gebieden.