Roodpootvalk
Een soort van Falco Wetenschappelijke naam : Falco vespertinus Genus : Falco
Roodpootvalk, Een soort van Falco
Botanische naam: Falco vespertinus
Genus: Falco
Beschrijvingen
De roodpootvalk is 28 tot 34 cm lang en een spanwijdte van 65 tot 76 cm. Qua formaat en silhouet lijkt de roodpootvalk veel op de boomvalk. Het mannetje is donker leigrijs met rood op de anaalstreek. Het vrouwtje heeft een licht roestbruine kop en een blauwgrijze bovenzijde. Onvolwassen vogels hebben een gestreepte borst, geelbruine veerranden, een bruine kopkap en een gebandeerde staart. Ze lijken op onvolwassen boomvalken, maar die hebben geen gebandeerde staart en zijn op de rug veel egaler en hebben een zwarte kopkap.
Grootte
32 cm
Kleuren
Zwart
Rood
Grijs
Wit
Blauw
Oranje
Levensverwachting
5 jaar
Nestlocatie
Gebouw
Voedingsgewoonten
De valk met rode poten is een roofvogel met een dieet dat bestaat uit een verscheidenheid aan insecten, amfibieën, reptielen, zoogdieren en vogels, zoals grote groene bush-krekels, padden, padden, zandhagedissen, de gewone woelmuis en vogelnestvogels, respectievelijk . De kenmerkende jachtmethode van deze vogel wordt gedeeld door de torenvalk. Het zweeft regelmatig, zoekt de grond beneden en maakt vervolgens een korte steile duik richting het doel. Bij het voeren van hun nestvogels krijgen de jongste nestvogels vaker en regelmatiger het meeste voer. Kuikens die tussen de 0 en 3 weken oud zijn, krijgen grotere prooien zoals padden, hagedissen, vogelnestvogels en grote groene krekels, terwijl nestvogels van die leeftijd minder vaak en met minder variatie worden gevoerd. Het dieet van jonge nestvogels bestaat voornamelijk uit Orthoptera en kevers met enkele gewervelde dieren, terwijl het dieet van oudere nestvogels meestal bestaat uit Orthoptera en bijna nooit uit gewervelde dieren.
Habitat
De roodvoetige valk heeft de neiging om te verblijven in typische steppeachtige habitats, variërend van Oost-Europa tot het Baikalmeer in Centraal-Azië. Dit is een dagvogel van open land met enkele bomen, vaak in de buurt van water. Ze hebben de neiging om voor de winter ver naar het zuiden te trekken, ook in delen van Afrika. De roodvoetige valk heeft de neiging om geen eigen nesten te maken, maar heeft de neiging om verlaten nesten te gebruiken die door andere vogels zijn gemaakt, zoals de kraai met de kap, de toren en de ekster. De gekozen nesten zijn doorgaans hoger dan de meeste andere nesten; de nesten zijn meestal 13-20 m (43-66 ft) boven de grond en binnen 3-4 m (9.8-13.1 ft) van de boomtop. De meeste van deze nesten hebben de neiging om aan de rand van het bos te liggen, waardoor nesting op solitaire bomen wordt vermeden. In deze verlaten nesten wordt gekweekt; meestal broeden gebeurt koloniaal in rookeries omdat deze vogels de neiging hebben om in groepen bij elkaar te blijven. Dit is ook belangrijk omdat het succes van de vlucht groter is wanneer deze vogels zich in kolonies bevinden en niet solitair zijn. De roodvoetige valk vertrouwt op de nesten die zijn gebouwd door torens, en met een afname van de poppen van torens is ook het aantal geschikte broedplaatsen voor koloniale nesting afgenomen, waardoor mensen tot ideeën voor conservering zijn gekomen.
Soort voeding
Carnivoor
Algemene Informatie
Gedrag
Bij voorkeur worden insecten gegeten zoals sprinkhanen, kevers en mieren. De jongen worden met gewervelde dieren grootgebracht, onder andere hagedissen en juist uitgevlogen zangvogels.
Distributie Gebied
Het verspreidingsgebied van de roodpootvalk is Oost-Europa en Azië. Overwinteren doet deze in zuidelijk Afrika met een voorkeur voor Zimbabwe, Botswana, Namibië en Angola. Als leefgebied geldt gras- en bossteppen, hoogveengebieden, rivierdalen en open plekken in bossen.
Soort Status
De wereldbevolking van roodvoetige valk wordt geschat op tussen 300.000 en 800.000 individuen, met 26.000 tot 39.000 paren in Europa. Het grootste deel van de populatie broedt in de steppegraslanden van Rusland en Centraal-Azië, hoewel een aanzienlijk deel ook in de Oekraïne, Roemenië en Hongarije broedt. In 2005 werd de bevolking in Hongarije geschat op 700 tot 800, wat een gestage daling laat zien. Roodvoetvalken kunnen worden beschouwd als een klassieke paraplusoort omdat ze andere soorten in de gemeenschap aantasten. Ze spelen een populaire rol in het aanwijzingsproces van Natura 2000. Daarom heeft het lokaliseren van hun broedplaatsen of het creëren van broedplaatsen door kunstmatige kolonies te bieden extra instandhoudings- en sociaaleconomische voordelen voor zowel dieren in het wild als de lokale menselijke bevolking.
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Falconiformes Familie
Caracara's en valken Genus
Falco Species
Roodpootvalk