Parelduiker

56-71 cm (22-28 in)

27 jaar

Een toppredator in de pelagische zone van sommige subarctische meren, deze vogel voedt zich met vissen en soms met insecten, weekdieren, schaaldieren en plantaardig materiaal. De zwartkeelduiker foerageert meestal alleen of in paren, en voedt zich zelden in groepen met meerdere soorten. Het duikt vanaf het water, op een diepte van niet meer dan 5 meter (16 ft). Net voor het duiken, strekt deze duiker zich uit en houdt zijn nek omhoog totdat hij rechtop staat en op volledige lengte. Het springt meestal iets naar boven voordat je gaat duiken. Deze duiken zijn frequent, met een gemiddelde van ongeveer 1,6 duiken per minuut. De meeste duiken, ongeveer 80% van de duiken, zijn succesvol en de duiken die succesvol zijn, zijn meestal korter dan de duiken die niet zijn geslaagd, met een gemiddelde van 17 seconden voor elke geslaagde duik en 27 seconden voor elke niet geslaagde duik. Deze duiken resulteren meestal alleen in kleine items, en die die grotere stukken voedsel opleveren, zijn meestal meer dan 40 seconden, waar deze vogel snel zwemmende vissen vangt. Wanneer het broedt, voedt de volwassene zich meestal weg van het nest, foeragerend aan het andere uiteinde van de fokkerij of aan meren in de buurt van het broedmeer. Bij het foerageren naar pas uitgekomen kuikens foerageert de volwassene in het meer waar het nest is of in nabijgelegen meren en keert terug nadat een prooi is gevangen. Als de kuikens ouder zijn, begeleiden ze meestal beide ouders en zwemmen een paar meter achter hen. De strategie die direct na het uitkomen de boventoon voert, wordt over het algemeen nog steeds toegepast wanneer de kuikens ouder zijn, maar tegen een verlaagd tarief. De kuikens krijgen slechts één prooi tegelijk. De jongen kunnen ook minstens 36 dagen na het uitkomen zelf hun voedsel vangen, hoewel ze tot ongeveer 70 dagen nog dagelijks worden gevoerd. Het dieet van kuikens met zwarte keel varieert, waarbij de prooi in het broedmeer een belangrijke factor is. Gedurende de eerste acht dagen krijgen kuikens meestal drietrekige stekelbaars en gewone minnows als ze worden gevonden in het broedmeer. Als ze niet aanwezig zijn, worden de kuikens voornamelijk tot ongeveer acht dagen op kleine ongewervelde dieren grootgebracht, waarna ze een forel van ongeveer 100 millimeter (3,9 inch) lang kunnen opnemen. Hoewel in deze kuikens forel het grootste deel van hun dieet uitmaakt, krijgen ze nog steeds in grote aantallen ongewervelden te eten. In alle meren vormen zalmachtigen na acht dagen een belangrijk onderdeel van de voeding van de kuikens. Zalmachtigen, vooral die tussen 100 en 240 millimeter (3,9 en 9,4 inch), zijn belangrijk in de voeding van oudere kuikens. Paling is ook een belangrijk voer voor oudere kuikens.

De zwartkeelduiker heeft een groot verspreidingsgebied en vindt plaats in Noord-Europa, Azië en het Seward-schiereiland in Alaska. Bij het fokken wordt het gevonden in het gebied rond geïsoleerde, diepe zoetwatermeren groter dan 0,1 vierkante kilometer (0,039 vierkante mijl), vooral die met inhammen, omdat het de voorkeur geeft aan slechts kleine stukken open water. Als hij niet broedt, beweegt deze duiker in algemene zuidwaartse richting en richting ijsvrije zee, meestal overwinterend in kusten aan de noordoostelijke Atlantische Oceaan en die aan de oostelijke en westelijke Stille Oceaan, zoals de kusten van Japan. Gedurende deze tijd is zijn leefgebied meestal kustwateren langs beschutte kusten, hoewel het soms in het binnenland voorkomt, op plaatsen zoals de Middellandse Zee en de Zwarte Zee.