Braziliaanse Dwerguil

Deze soort komt voor in het zuidelijke deel van Centraal-Arizona, naar het zuiden tot Mexico, Midden-Amerika en Zuid-Amerika tot Bolivia en Argentinië en Trinidad en telt 12 ondersoorten: Glaucidium brasilianum cactorum: van zuidelijk Arizona tot Sonora tot Oaxaca in Mexico. Glaucidium brasilianum ridgwayi: van zuidelijk Texas tot westelijk Panama. Glaucidium brasilianum medianum: noordelijk Colombia. Glaucidium brasilianum margaritae: het eiland Isla Margarita (Venezuela). Glaucidium brasilianum phaloenoides: Trinidad. Glaucidium brasilianum duidae: Mount Duida (zuidelijk Venezuela). Glaucidium brasilianum olivaceum: Mount Auyun-Tepui (zuidelijk Venezuela). Glaucidium brasilianum ucayalae: het Amazonebekken. Glaucidium brasilianum brasilianum: van oostelijk Brazilië tot noordelijk Argentinië. Glaucidium brasilianum pallens: oostelijk Bolivia, westelijk Paraguay en noordelijk Argentinië. Glaucidium brasilianum stranecki: van Centraal-Argentinië tot zuidelijk Uruguay. Glaucidium brasilianum tucumanum: westelijk Argentinië.

De noordelijkste ondersoort, G. b. cactorum, gewoonlijk de cactus-ijzerhoudende dwerguil genoemd, stond op de lijst van bedreigde diersoorten onder de Amerikaanse Endangered Species Act. Dit beschermde het in zuid-centraal Arizona tegen verlies van leefgebied en buffelgrasbranden. Buffelgras vat heel gemakkelijk vuur, dat zich verspreidt naar cactussen, waardoor de primaire habitat van de uil verbrandt. Het assortiment strekt zich uit over de grens tot in Sonora, Mexico. Glaucidium brasilianum is in 2006 van de lijst geschrapt.