Indische Gier

De Indiase gier broedt voornamelijk op kliffen in Zuid- en Centraal-India, maar het is bekend dat hij bomen gebruikt om te nestelen in Rajasthan. Het kan ook broeden op hoge door mensen gemaakte structuren, zoals de Chaturbhuj-tempel. Net als andere gieren is het een aaseter, die zich voornamelijk voedt met karkassen, die hij vindt door over de savanne en rond menselijke bewoning te zweven. Het komt vaak samen in kuddes.

De vogel komt voor in zuidoostelijk Pakistan en zuidelijk India waar ze tijdens de broedtijd in kleine kolonies te vinden zijn.

Net als de Bengaalse gier die in hetzelfde gebied voorkomt, ondervindt de Indische gier ook schade door de pijnstiller diclofenac die gebruikt wordt door veeboeren. Deze stof is dodelijk giftig voor gieren. Deze gier was rond 1985 veel algemener. Tussen het midden van de jaren 1990 en het begin van de 21ste eeuw is deze gier met 97% afgenomen. Als het middel diclofenac wordt vervangen door ketoprofen, blijft er schade aan de gierenpopulatie doordat dit middel ook giftig voor deze roofvogels is. In 2008 en 2009 waren er in India 71 Indische gieren in gevangenschap in twee speciale centra waar de vogels worden gefokt om later te worden uitgezet op plaatsen waar lokaal de populatie is uitgestorven. In 2007 werd een ruwe schatting gemaakt van de grootte van de wereldpopulatie van 45.000 exemplaren; dit aantal neemt waarschijnlijk nog steeds af, daarom staat de Indische gier als ernstig bedreigd (kritiek) op de Rode Lijst van de IUCN.