Brahmaanse Wouw

Het broedseizoen in Zuid-Azië is van december tot april. In het zuiden en oosten van Australië is het van augustus tot oktober en van april tot juni in het noorden en westen. De nesten zijn gemaakt van kleine takken en stokken met een kom erin en bekleed met bladeren, en bevinden zich in verschillende bomen, vaak mangroven. Ze vertonen jaar na jaar een aanzienlijke natuurgetrouwheid in hetzelfde gebied. In sommige zeldzame gevallen zijn ze gezien op de grond onder bomen. Er wordt een legsel van twee dofwitte of blauwwitte ovale eieren van 52 x 41 mm gelegd. Beide ouders nemen deel aan nestbouw en voeding, maar waarschijnlijk broedt alleen het vrouwtje uit. De incubatietijd is ongeveer 26 tot 27 dagen. Het is voornamelijk een aaseter, die zich voornamelijk voedt met dode vissen en krabben, vooral in wetlands en moerassen, maar jaagt af en toe op levende prooien zoals hazen en vleermuizen. Ze kunnen zich ook overgeven aan kleptoparasitisme en proberen prooien van andere vogels te stelen. Er zijn zelfs Brahminy-vliegers geregistreerd die gebruik maken van Irrawaddy-dolfijnen die vissen naar de oppervlakte drijven, in de Mekong-rivier. Een zeldzaam exemplaar van een vogel die honing eet in de korf van Apis florea is geregistreerd. Jonge vogels kunnen zich overgeven aan spelgedrag, bladeren laten vallen en proberen ze in de lucht te vangen. Wanneer ze over water vissen, kunnen ze soms in het water landen, maar het lukt om zonder veel moeite te zwemmen en op te stijgen. Ze rusten gezamenlijk op grote en geïsoleerde bomen en er zijn er maar liefst 600 op één locatie gezien. Ze kunnen grotere roofvogels gebruiken, zoals de Aquila-adelaars. Bij sommige incidenten waarbij brahmaanse vliegers steppearenden (Aquila rapax) lastig vielen, werden ze aangevallen en gewond of gedood. Er zijn een aantal ectoparasitaire vogelluizen in de geslachten Kurodaia, Colpocephalum en Degeeriella gemeld.

De Brahmaanse wouw leeft in kustgebieden in oostelijk Azië en Oceanië. Mangrovebossen, havens en stranden vormen de belangrijkste habitats van deze roofvogel. In Azië komt de Brahmaanse wouw voor van Pakistan in het noordwesten tot China in het oosten en de Filipijnen en Indonesië in het zuidoosten. In Oceanië is deze roofvogel te vinden in Australië, Nieuw-Guinea en de Salomonseilanden. De Brahmaanse wouw leeft in Australië langs de noordkust, globaal van Carnarvon in West-Australië tot Hastings River in het oosten. Als dwaalgast komt de Brahmaanse wouw voor in de Verenigde Arabische Emiraten en op de Maldiven, Palau en Vanuatu. De soort telt 4 ondersoorten: H. i. indus: van India tot zuidelijk China en Vietnam. H. i. intermedius: Malakka, de Grote- en Kleine Soenda-eilanden, de Filipijnen en Celebes. H. i. girrenera: de Molukken, Nieuw-Guinea, de Bismarck-archipel en noordelijk Australië. H. i. flavirostris: de Salomonseilanden.

De Brahmaanse wouw heeft een enorm groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op uitsterven uiterst gering. De grootte van de populatie wordt geschat op 100.000 individuen. Er is aanleiding te veronderstellen dat de soort in aantal achteruit gaat. Echter, het tempo ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar). Daarom staat de Brahmaanse wouw als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.