Zwartnekmonarch

De zwartnekige monarch heeft korte benen en zit heel rechtop terwijl hij prominent staat, als een klauwier. Het is insectenetend, vaak jagend door het vangen van vliegen. Als ze gealarmeerd of alert zijn, worden de nekveren in een puntige top geheven. Ze sluiten zich aan bij foeragerende koppels van verschillende soorten, behoren tot de belangrijkste leden van dergelijke koppels in de West-Ghats en zijn actief in de onderlaag van bosoverkappingen. Een onderzoek in Sri Lanka toonde aan dat ze worden beïnvloed door menselijke verstoring, waardoor ze ongeveer 75 meter van verstoorde randen verdwijnen. Hoewel ze grotendeels inwoners zijn, zijn lokale seizoensbewegingen bekend. Het broedseizoen in India is van maart tot augustus en het nest is een nette beker die in een vork wordt geplaatst. De beker is bekleed met filamenten van singels en schimmels, waaronder die van het geslacht Marasmius waarvan bekend is dat ze antibiotica produceren en die de vogels kunnen helpen door de jongen te beschermen tegen infectie. Het nest is gebouwd door het vrouwtje terwijl de mannelijke bewakers. De typische koppeling is drie eieren, die beide ouders uitbroeden en beide de jongen voeden, die na ongeveer 12 dagen uitkomen. Van de webben van grote spinnen zoals Nephila maculata is bekend dat ze de vogel vangen. Een astrovirus werd gedetecteerd in een monarch met een zwarte nek in Cambodja, een virus dat eerder onbekend was bij zangvogels. De veermijt Proterothrix hypothymis (Pterodectinae: Protophyllodidae) is beschreven door zwartneksen in Vietnam.

Deze soort telt 23 ondersoorten: H. a. styani: van India en Nepal tot zuidoostelijk China en Vietnam. H. a. oberholseri: Taiwan. H. a. ceylonensis: Sri Lanka. H. a. tytleri: de Andamanen. H. a. idiochroa: Car Nicobar (de noordelijke Nicobaren). H. a. nicobarica: de zuidelijke Nicobaren. H. a. montana: noordelijke en centraal Thailand. H. a. galerita: zuidwestelijk en zuidoostelijk Thailand. H. a. forrestia: Mergui-archipel (nabij westelijk Myanmar). H. a. prophata: Maleisië, Sumatra en Borneo. H. a. javana: Java. H. a. penidae: Penida (nabij Bali op de Kleine Soenda-eilanden). H. a. karimatensis: Karimata-eilanden (nabij westelijk Borneo). H. a. opisthocyanea: Anambaseilanden (in de Zuid-Chinese Zee). H. a. gigantoptera: Bunguran (Natuna-eilanden, Zuid-Chinese Zee). H. a. consobrina: Simeulue (nabij noordwestelijk Sumatra). H. a. leucophila: Siberut (nabij westelijk Sumatra). H. a. richmondi: Enggano (nabij zuidwestelijk Sumatra). H. a. abbotti: Reusam en Babi (off nw Sumatra). H. a. symmixta: de westelijke en centrale Kleine Soenda-eilanden. H. a. azurea: de Filipijnen (behalve Camiguin). H. a. aeria: Maratua (nabij oostelijk Borneo). H. a. catarmanensis: Camiguin (zuidelijke Filipijnen).

Niet wereldwijd bedreigd.