Himalayaklauwier

23 cm

Meestal insecten, zoals motten, krekels en sprinkhanen (Orthoptera), kevers (Coleoptera) en rupsen; kleine gewervelde dieren, zoals hagedissen, kikkers, vogels en kleine knaagdieren, mogen ook worden geconsumeerd. De grijze rugklauwen zijn voornamelijk zittende en afwachtende roofdieren, die vaak op de top van hoog gras, struiken of bomen neerstrijken terwijl ze op zoek zijn naar bewegende prooien, dus de beschikbaarheid van baarsplekken van goede kwaliteit in foerageergebieden is belangrijk voor hen. Ze nemen prooien meestal op de grond, maar af en toe ook havikinsecten in de lucht. Tijdens het broedseizoen jagen ze alleen binnen 150 meter nabij het nest. Ze hebben ook de voorkeur om prooien te spietsen en net als andere klauwen te bewaren.

Het grijze klauwier heeft twee ondersoorten. L. t. lahulensis (Koelz, 1950) broedt van noord-Kasjmir oost naar CN India (Uttaranchal Pradesh) en zuidwest China. L. t. tephronotus (Vigors, 1831) broedgebied strekt zich uit van Nepal, oost tot noordoost India (Arunachal Pradesh), en midden en zuid China (S Gansu, Ningxia en E Shanxi S tot zuidoost Qinghai, S & E Xizang, zuidoost Yunnan en C Guizhou); de niet-fokdistributie strekt zich uit van het zuiden tot Bangladesh, Myanmar, Thailand en Indochina. Broedt op grote hoogte in open plekken in bossen, plateaus en bergweiden bezaaid met kleine bomen of vrij grote struiken; tot minstens 4500 m in Nepal (gebruikelijk vanaf 2700 m) en in Zuid-China (Yunnan). Post-broedhabitat in Sichuan (Zuid-China) ofwel jonge open naaldbossen met open plekken in het bos gedomineerd door struiken, of weilanden op grotere hoogte; op lagere hoogten komt het voor in uitgestrekte landbouwvalleien nabij menselijke nederzettingen. Op niet-broedplaatsen in valleien en vlaktes die voorkomen in verschillende habitats, waaronder tuinen en verlaten teelt.