Kelpmeeuw

Kelpmeeuwen zijn alleseters zoals de meeste Larusmeeuwen, en ze zullen zowel aaseters zoeken als geschikte kleine prooien zoeken. Ze verzamelen zich op stortplaatsen en een sterke bevolkingsgroei wordt daarom beschouwd als een indicator voor een aangetast milieu. Kelpmeeuwen worden sinds ten minste 1996 gevist met levende rechtse walvissen. De kelpmeeuw gebruikt zijn krachtige snavel om centimeters in de huid en blubber te pikken, waardoor de walvissen vaak grote open zweren achterlaten, waarvan sommige zijn waargenomen als de helft een meter in diameter. Dit roofzuchtige gedrag is gedocumenteerd in de Argentijnse wateren en gaat nog steeds door. Op rotsachtige locaties langs de Zuid-Afrikaanse kust, zoals bij Boulders Beach in Kaapstad, zijn kelpmeeuwen (Larus dominicanus vetula) te zien die schelpdieren oppakken en herhaaldelijk enkele meters omhoog vliegen en ze op de rotsen beneden laten vallen om ze open te breken . Er is ook gemeld dat ze de ogen uit zeehondenpups aan de kust van Namibië pikken voordat ze de blinde zeehonden in een groep aanvallen. Het nest is een ondiepe holte op de grond omzoomd met vegetatie en veren. Het vrouwtje legt meestal 2 of 3 eieren. Beide ouders voeren de jongen.

De soort telt vijf ondersoorten: L. d. dominicanus: Zuid-Amerika, de Falklandeilanden, Zuid-Georgia en de Zuidelijke Sandwicheilanden, Australië en Nieuw-Zeeland. L. d. vetula: zuidelijk Afrika en verder langs de Afrikaanse westkust tot Senegal L. d. judithae: de subantarctische eilanden van de Indische Oceaan. L. d. melisandae: zuidelijk en zuidwestelijk Madagaskar. L. d. austrinus: Antarctica en de antarctische eilanden. De kelpmeeuw broedt aan de kusten en op eilanden van het zuidelijk halfrond. Buiten de broedtijd houdt de Afrikaanse ondersoort zich uitsluitend op in kustgebieden. Elders, vooral in Zuid-Amerika bezoekt de vogel ook grote meren, rivieren, weilanden en akkerland in het binnenland. In Nieuw-Zeeland wordt de vogel zelfs bij bergmeren aangetroffen.

De grootte van de wereldpopulatie werd in 2012 geschat op 3,3 tot 4,3 miljoen individuen. Men veronderstelt dat de soort in aantal vooruit gaat. Om deze redenen staat de kelpmeeuw als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.