Bruinborstrietvink

11 cm

In Australië, tijdens het broedseizoen, worden kastanjeborstige mannikins meestal in paren gezien, maar in de late herfst en wintermaanden komt het samen in grote kuddes, soms met het eten van zaden van graangewassen. Kastanjeborstmannikin is een zeer sociale soort, die buiten het broedseizoen massaal stroomt. Broedende vogels zullen zich bij het foerageren bij groepen of koppels voegen. Het heeft een uitgesproken voorkeur voor gerstzaad en daarom geeft de lokale bevolking het de naam "gerstvogel". De soort is ook dol op paspalumgras Paspalum longifolium, bullrush millet Pennisetum typhoides en Sorghum-soorten. Er is ook vermeld dat het zich voedt met wilde gierst Pannicum maximum en wilde suikerriet Saccharum robustum in Papoea-Nieuw-Guinea (Bapista 1990).

In Australië staat de kastanjeborstmannikin bekend als een vogel met rietvelden en ranke grassen die grenzen aan rivieren, in moerassen, in grasland en mangroven. Het wordt vaak gevonden in rietvelden en graangewassen. In droge seizoenen wordt het gezien in een droog land, maar altijd in de buurt van water. Het wordt ook gevonden in met gras begroeide bossen. John Gould schreef erover (geciteerd in Cayley 1932): .mw-parser-output .templatequote {overflow: hidden; margin: 1em 0; padding: 0 40px} .mw-parser-output .templatequote .templatequotecite {line-height: 1.5em; text-align: left; padding-left: 1.6em; margin-top: 0} Ik had niet het goede deuntje om deze vogel in een natuurlijke staat te ontmoeten, maar ik heb vernomen dat hij regelmatig rietbedden begrenst de oevers van rivieren en lagunes aan de oostkust, en dat het veel lijkt op de Bearded Tit Panurus biarmicus, van Europa in de alertheid waarmee het de rechtopstaande stengels van riet op en neer passeert, van het onderste deel naar de top, een gewoonte waarvoor de verlengde en gebogen vorm van zijn klauwen goed aangepast lijkt. In Nieuw-Guinea is de kastanjeborstmannikin een vogel van drogere gebieden en wordt hij meestal niet gezien in junglewegen en open plekken waar andere munia's zoals grijskopmannikin worden gevonden. In Frans-Polynesië is het goed ingeburgerd als een geïntroduceerde soort en zijn gewoonten hebben zich enigszins anders ontwikkeld, wat het aanpassingsvermogen van de soort aangeeft. Het is wijdverspreid op de met bracken bedekte heuvelhellingen, in weilanden en tuinen (het is geen tuinvogel in Australië), op gecultiveerd land en woestenij, in bosecotonen en kokosplantages (Lever 1989).