Kuifmees

Het is een gemakkelijke mees om te herkennen, want naast zijn erectiele kam, waarvan de punt vaak terugkeert, zijn de halskraag en de kraag onderscheidend. Het is, net als andere tieten, spraakzaam en vogels houden een constante zee, zee, zee vogelgezang (help · info), vergelijkbaar met die van de koolmees. Het vormt een nest in een gat in rottende stronken. Deze vogel voedt zich vaak laag in de bomen, maar hoewel hij niet verlegen is, is hij niet altijd gemakkelijk te benaderen. Het zal zich aansluiten bij wintermeeskuddes met andere soorten. Net als andere tieten wordt het in paren gevonden en voedt het zich met insecten (inclusief rupsen) en zaden.

De kuifmees komt in het overgrote deel van Europa het hele jaar voor, waaronder in Nederland en België. Uitzonderingen zijn het Verenigd Koninkrijk, Ierland en IJsland. De kuifmees heeft een eigen Belgische postzegel ter waarde van 1 BEF. De soort telt 7 ondersoorten: L. c. scoticus: het noordelijke deel van Centraal-Schotland. L. c. abadiei: westelijk Frankrijk. L. c. weigoldi: het westelijk en zuidelijk Iberisch Schiereiland. L. c. cristatus: van noordelijk en oostelijk Europa tot de Karpaten. L. c. baschkirikus: het zuidwestelijke en centrale Oeralgebergte. L. c. mitratus: van centraal Europa tot noordoostelijk Spanje, de Alpen en de noordelijke Balkan. L. c. bureschi: van Albanië tot Bulgarije en Griekenland. De kuifmees is een talrijke broedvogel die voornamelijk in naaldbossen broedt, soms ook in groepen naaldbomen, die tussen loofbomen en in parken staan. In tegenstelling tot de koolmees en pimpelmees is de kuifmees zelden in tuinen te zien, alleen als er naaldbomen in de omgeving aanwezig zijn.

Niet wereldwijd bedreigd.