Marmereend
Een soort van Marmaronetta Wetenschappelijke naam : Marmaronetta angustirostris Genus : Marmaronetta
Marmereend, Een soort van Marmaronetta
Botanische naam: Marmaronetta angustirostris
Genus: Marmaronetta
Photo By Ferran Pestaña , used under CC-BY-SA-2.0 /Cropped and compressed from original 
Beschrijvingen
De marmereend is 39 tot 42 cm lang en heeft een spanwijdte van 63 tot 70 cm. De eend is lichtbruin van kleur met witachtige vlekken over heel zijn lijf en een donkere vlek aan de zijkant van de kop. De vleugels zijn lang en zonder spiegel, de snavel lang, dun en zwart. De staart is lang, de poten zijn zwart. Het mannetje is te herkennen aan de verlengde veren aan de achterkant van zijn kop, als een soort beginnende kuif. Het vrouwtje heeft op de snavelbasis een groene vlek en mist de verlengde veren achter op de kop. 
Grootte
48 cm
Nestlocatie
Grond
Voedingsgewoonten
Plantendelen, zaden, waterinsecten, larven, weekdieren en andere waterbeestjes.
Habitat
Deze eend werd vroeger in grote aantallen gekweekt in het Middellandse Zeegebied, maar is nu beperkt tot enkele locaties in Zuid-Spanje, Zuid-Italië, Noordwest-Afrika en de bredere Levant. Verder naar het oosten overleeft het in het Mesopotamische moerasgebied in het zuiden van Irak en in Iran (Shadegan Marshes - 's werelds belangrijkste site), evenals in geïsoleerde gebieden in Armenië, Azerbeidzjan, Zuid-Europees Rusland, West-India en West-China. Over het algemeen heeft de soort nomadische neigingen. In sommige gebieden verspreiden vogels zich van de broedgebieden en zijn ze in de winterperiode aangetroffen in de Sahelzone, ten zuiden van de Sahara. Zijn favoriete broedhabitat is tijdelijk en ondiep zoet, brak of alkalisch water met dichtbegroeide oevers in gebieden die anders redelijk droog zijn. Het kan ook broeden in lagunes langs de kust, langs langzame rivieren of door de mens gemaakt water zoals reservoirs. De gemiddeld c. 12 eieren worden in een nest onder dichte begroeiing aan de waterkant geplaatst. Het staat meestal op de grond, maar af en toe hoger tussen riet of op hutten gemaakt van riet. Ze komen veel voor in verzamelingen in gevangenschap, maar zijn een nerveuze en vluchtige vogel. Dit zijn kuddedieren, soms zelfs tijdens het nestelen. Buiten het broedseizoen zijn de koppels vaak klein, hoewel in sommige gebieden grote overwinterende koppels zijn gemeld. De grootste bekende winterconcentratie bevindt zich in Khuzestan, Iran. In 2011 telde een groep Iraakse ornithologen een enkele zwerm van de zeldzame gemarmerde wintertaling op de meren van de Iraakse moerassen, met minstens 40.000 vogels.
Soort voeding
Aquatische ongewervelde eter
Algemene Informatie
Distributie Gebied
De eend komt voor in Zuid-Spanje, Turkije, Marokko, Algerije, Tunesië, het Midden-Oosten en Zuidwest-Azië tot in Pakistan. De marmereend trekt onregelmatig over korte afstanden, meestal blijft hij echter 's winters aan de kust of aan de rand van meren, in de ondiepe delen. In het broedseizoen verblijven en nestelen ze in ondiepe, kleine plassen met veel oever- en onderwatervegetatie of op rustige zijrivieren in verder vrij droge gebieden.
Soort Status
De grootte van de populatie werd in 2002 geschat op 50.000 tot 55.000 individuen. De marmereend gaat in aantal achteruit in de kern van het overwinteringsgebied door aantasting van het leefgebied. Draslanden worden daar drooggelegd en omgezet landbouwgrond. Om deze redenen staat de marmereend als kwetsbaar op de Rode Lijst van de IUCN.
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Eendvogels Familie
Ganzen en zwanen Genus
Marmaronetta Species
Marmereend 
AI-ornitholoog in uw broekzak
Scan de QR-code om te downloaden
