Bijkolibrie
Een soort van Mellisuga Wetenschappelijke naam : Mellisuga helenae Genus : Mellisuga
Bijkolibrie, Een soort van Mellisuga
Botanische naam: Mellisuga helenae
Genus: Mellisuga
Beschrijvingen
Deze kolibrie is 5 tot 6 cm lang. Het gewicht ligt tussen de 1,6 en 2,6 gram; het vrouwtje weegt 0,5 gram meer dan het mannetje. Het mannetje is de lichtste vogel die er is. Het mannetje is groen met grijswitte onderdelen en heeft een iriserende vuurrode kop en keelvlek. De veren van deze vuurrode keelvlek zijn verlengd en kunnen worden opgezet. Het vrouwtje mist deze iriserende veren op de kop en de hals. Onvolwassen vogels lijken op het vrouwtje. De snavel is matzwart en recht. De vogel is van boven blauwachtig tot grijs. 
Grootte
6 cm
Voedingsgewoonten
Er is gemeld dat de bijenkolibrie 10 plantensoorten bezoekt, waarvan er negen afkomstig zijn uit Cuba. Deze bloemen omvatten Hamelia patens (Rubiaceae), Chrysobalanus icaco (Chrysobalanaceae), Pavonia paludicola (Malvaceae), Forsteronia corymbosa (Apocynaceae), Lysiloma latisiliquum (Mimosaceae), Turnera ulmifolia (Passifloraceae), Antigononaceae) , Tournefortia hirsutissima (Boraginaceae) en Cissus obovata (Vitaceae). Ze eten af en toe insecten en spinnen. Op een typische dag consumeren bijenkolibries tot de helft van hun lichaamsgewicht aan voedsel.
Habitat
De bijenkolibrie is endemisch voor de hele Cubaanse archipel, inclusief het hoofdeiland van Cuba en het Isla de la Juventud in West-Indië. De bevolking is gefragmenteerd, te vinden in de mogote-gebieden van Cuba in de provincie Pinar del Rio en vaker in het Zapata-moeras (provincie Matanzas) en in het oosten van Cuba, met referentieplaatsen in het nationaal park Alexander Humboldt en het ecologische reservaat Baitiquirí (provincie Guantanamo) en Gibara en Sierra Cristal (provincie Holguin).
Soort voeding
Nectivoor
Mensen Vragen Vaak
Algemene Informatie
Gedrag
Het leefgebied bestaat uit terrein met bos en struikgewas en tuinen, soms in vrij open landschap met een voorkeur voor bosranden van natuurlijk, dicht bos met struikgewas en ontwikkeld bos waarin slingerplanten en epifyten voorkomen. Bijkolibries eten vooral nectar, ze zweven voor een bloem en duwen hun korte, rechte snaveltje in de bloemkelk. Ze vangen in de vlucht ook insecten.
Distributie Gebied
De soort komt alleen maar voor op nog een paar plaatsen in Cuba waaronder de provincie Ciudad de La Habana, het uiterst westelijk gelegen schiereiland Guanahacabibes, het berggebied Cuchillas de Toa, de omgeving van Mayarí en het kustgebied van Guantánamo. Vroeger was de vogel veel algemener en kwam ook nog voor op het eiland Isla de la Juventud.
Soort Status
De bijkolibrie heeft een sterk versnipperd verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie is (nog) niet gekwantificeerd, maar de vogel is schaarser geworden. Het leefgebied wordt aangetast door ontbossing waarbij natuurlijk bos wordt omgezet in gebied voor agrarisch gebruik zoals de teelt van cacao, koffie en tabak. Om deze redenen staat deze soort als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Apodiformes Familie
Kolibries Genus
Mellisuga Species
Bijkolibrie 
AI-ornitholoog in uw broekzak
Scan de QR-code om te downloaden
