Bronsvleugeljacana

Brons-gevleugelde jacana's worden alleen of in paren gevonden en foerageren op waterplanten. Ze balanceren op hun lange benen en lange tenen en voeden zich met plantmateriaal (waarvan wordt beweerd dat het puur incidenteel is), insecten en andere ongewervelde dieren die zijn geplukt uit de drijvende vegetatie of het wateroppervlak. Call is een piepende zoektocht-zoektocht die meestal in alarm wordt gegeven. Wanneer ze worden bedreigd, verstoppen ze zich soms door zich onder te dompelen. Het broedseizoen begint na de regen (juni tot september in India, maar af en toe broeden in maart regent het in Rajasthan). Mannetjes verdedigen territoria van andere mannetjes met open vleugels en nek uitgerekte displays die kunnen escaleren tot pikken. De gebiedsonderhoudsactiviteiten zijn maximaal van ongeveer 9.00 tot 11.00 uur. Het nest is een klein platform met stengels en bladeren van Pistia, Nymphoides, Hydrilla en Eichhornia die op een vegetatiemat zijn geplaatst, maar eieren kunnen ook direct op het blad van een lotusplant worden gelegd. De gebruikelijke koppeling is vier, de eieren zijn zeer conisch, glanzend bruin met onregelmatige zwarte zigzagmarkeringen. Incubatie en verzorging van de jongen wordt volledig aan mannen overgelaten. De eieren komen binnen 29 dagen uit. De predatiegraad van eieren is hoog, tot 94% ging verloren in één onderzoek aan verschillende roofdieren, waaronder vogels en schildpadden. Jonge kuikens kunnen tussen de vleugels worden beschermd en in veiligheid worden gebracht. Ze worden onafhankelijk van hun vader als ze ongeveer tien weken oud zijn. Nematodenparasieten, Gongylonema indica en Stellocaronema alii en de veerluis Rallicola indicus zijn beschreven uit specimens van de bronsvleugelige jacana.

Deze soort komt voor in Indonesië en India.

Niet wereldwijd bedreigd.