Scharlaken Dwerghoningeter
Een soort van Myzomela Wetenschappelijke naam : Myzomela sanguinolenta Genus : Myzomela
Scharlaken Dwerghoningeter, Een soort van Myzomela
Botanische naam: Myzomela sanguinolenta
Genus: Myzomela
Photo By Greg Miles , used under CC-BY-SA-2.0 /Cropped and compressed from original 
Beschrijvingen
De scharlaken dwerghoningeter is een honingeter uit het geslacht Myzomela met een lengte van 11 tot 12,5 cm. Het mannetje lijkt op de roodkopdwerghoningeter, want ook die heeft een scharlaken rode kop. Bij de scharlaken dwerghoningeter loopt het rood echter door over de rug tot aan de stuit. Verder is deze dwerghoningeter lichter op de buik en borst en zitten daar ook rode vlekken in het verenkleed. Het vrouwtje is grijsbruin zonder rode zweem zoals bij de roodkopdwerghoningeter. 
Grootte
11 cm
Voedingsgewoonten
De scharlaken myzomela is boombewonend, foeragerend in de kronen van bomen, schiet van bloem naar bloem en zoekt naar nectar met zijn lange gebogen snavel. Het zweeft soms voor bloemen tijdens het voeden. Bezochte bomen zijn onder meer terpentijn (Syncarpia glomulifera), paperbarks (Melaleuca spp.) En banksia's. De scharlaken myzomela is omnivoor en voedt zich ook met insecten en nectar, en lokt naar vliegende insecten in de luifel. Tot de insecten die worden gegeten behoren kevers, vliegen, insecten en rupsen.
Habitat
De dieprode myzomela wordt gevonden van Cooktown in Far North Queensland langs de oostkust naar Mitchell River National Park in Gippsland, Victoria. Het is zeldzamer ten zuiden van de Hacking River in New South Wales. Het assortiment strekt zich uit in het binnenland tot Charters Towers, Carnarvon Gorge en Inglewood in Queensland en de Warrumbungles in New South Wales. Het is een zeldzame zwerver naar Melbourne. De bewegingen van de soort zijn niet goed bekend, maar het lijkt te migreren in het zuidelijke deel van zijn verspreidingsgebied en meer sedentair in het noorden. Populaties van scharlaken myzomela's trekken in de winter noordwaarts een deel van de Australische oostkust op. Nomadische bewegingen van populaties, meestal na de bloei van voedselplanten die de voorkeur hebben, komen ook voor. Bevolkingsaantallen fluctueren in sommige gebieden, met lokale bewegingen die mogelijk verband houden met de bloei van favoriete voedselplanten. Lokale verstoringen zijn opgetreden in Sydney in 1902 (tijdens een droogte), 1981, 1991 (beide in het noordwesten van Sydney) en 1994 (gecentreerd op Lane Cove River Valley), in Nowra in 1980, in het zuiden van Victoria in 1985, en in de Eurobodalla district in 1991 en 1993. Een veldstudie in Mangerton gedurende 18 jaar wees uit dat scharlaken myzomela's in het vroege voorjaar (augustus) in het gebied arriveerden en tegen november vertrokken, hoewel ze in drie afzonderlijke jaren volledig afwezig waren. De maximumleeftijd die door banding wordt geregistreerd, is iets meer dan 10 jaar bij een vogel die ten zuiden van Mount Cotton in Queensland is gevangen. Het leefgebied is droog sclerofyl bos en bos, meestal met eucalyptussen als dominante bomen en waar weinig ondergroei is. Scarlet myzomelas worden alleen aangetroffen, in paren of in kleine troepen, soms met andere honingeters in de kruin van bomen in bloei.
Soort voeding
Nectivoor
Mensen Vragen Vaak
Algemene Informatie
Gedrag
De scharlaken myzomela is territoriaal, met mannetjes die hun territoria adverteren door vanaf de toppen van bomen te zingen. Ze concurreren met leden van dezelfde soort en worden meestal uit sommige voedergebieden verdreven door hongerige grotere honingeters, zoals Lewins, New Holland, witnekkige en bruine honingeters, evenals oostelijke spinebills en luidruchtige kroonsvogels. Met name het fokken van New Holland-honingeters jaagt actief scharlaken myzomelas actief weg.
Distributie Gebied
De scharlaken dwerghoningeter komt voor langs de hele oostkust van Australië. Het leefgebied bestaat uit verschillende half open landschapstypen met als belangrijkste voorwaarde de aanwezigheid van bloemen en bloesems. De vogel wordt waargenomen in zowel aan de randen van regenwoud als in gebieden met struikgewas langs de kust, aangeplante bomen langs waterlopen en wegen, parken en tuinen.
Soort Status
De scharlaken dwerghoningeter heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd maar blijft stabiel. Om deze redenen staat deze dwerghoningeter als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Zangvogels Familie
Honingeters Genus
Myzomela Species
Scharlaken Dwerghoningeter 
AI-ornitholoog in uw broekzak
Scan de QR-code om te downloaden
