Galápagosaalscholver
Een soort van Phalacrocorax Wetenschappelijke naam : Nannopterum harrisi Genus : Phalacrocorax
Galápagosaalscholver, Een soort van Phalacrocorax
Botanische naam: Nannopterum harrisi
Genus: Phalacrocorax
Photo By Vistadeck , used under CC-BY-SA-2.5 /Cropped and compressed from original
Beschrijvingen
Met een lichaamslengte van 89 tot 100 cm en een gewicht 2,5 tot 4 kg is deze soort de grootste van alle aalscholvers. Deze zeevogel heeft onderontwikkelde vleugels en heeft het vermogen om te vliegen verloren, wegens het ontbreken van landroofdieren. Van boven is de vogel bijna volledig zwart, de borst en buik zijn meer bruinachtig. De ogen zijn turquoisekleurig blauw. Deze aalscholver heeft een lange, hoekige snavel. Het waterdichte verenkleed houdt lucht vast, dat voorkomt dat de vogel doorweekt raakt. De staartveren zijn kort.
Grootte
1 m
Habitat
Deze unieke aalscholver is endemisch op de Galapagos-eilanden, Ecuador, waar het een zeer beperkt bereik heeft. Het wordt gevonden op slechts twee eilanden; Fernandina en de noord- en westkust van Isabela. Distributie houdt verband met de seizoensgebonden opwelling van de naar het oosten stromende Equatoriale Onderstroom (of Cromwell-stroom) die koud voedselrijk water levert aan deze westelijke eilanden van de archipel. De bevolking heeft grote schommelingen ondergaan; de 1983 een El Niño-Southern Oscillation (ENSO) gebeurtenis resulteerde in een reductie van 50% van de bevolking tot slechts 400 individuen. De populatie herstelde zich echter snel en werd geschat op 900 individuen in 1999. Deze soort leeft op de rotsachtige kusten van de vulkanische eilanden waarop hij voorkomt. Het foerageert in ondiepe kustwateren, inclusief baaien en zeestraten. Vliegende aalscholvers zijn uiterst sedentair, blijven het grootste deel van hun leven over en broeden op lokale stukken kustlijn van enkele honderden meters lang. Hun sedentaire karakter komt tot uiting in een genetische differentiatie tussen de belangrijkste kolonies, en met name tussen Fernandina en Isabela Island.
Soort voeding
Piscivoor
Algemene Informatie
Distributie Gebied
Deze soort komt enkel voor aan de zeekusten van twee van de Galapagoseilanden: Isabela en Fernandina. Deze aalscholver is daar standvogel. De vogel nestelt op lastig toegankelijke plaatsen, nooit meer dan 100 meter van zee in kleine kolonies van slechts enkele tot hoogsten twaalf paren. Ze nestelen in de koudste periode van het jaar (juli - oktober) en in de buurt van de koudste zeestromingen die dan ook het meest visrijk zijn. Zijn voedsel bestaat uit palingen, octopussen en kleine vissen, die met de krachtige snavel van de zeebodem worden opgejaagd en gegrepen. Na maximaal twee maanden broedzorg neemt het mannetje nog maandenlang de zorg voor de jongen op zich, terwijl het vrouwtje op zoek gaat naar een nieuwe partner en een nieuw broedsel begint.
Soort Status
De galápagosaalscholver heeft een beperkt verspreidingsgebied en kan zich niet vliegend verplaatsen, daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie is onderhevig aan sterke fluctuaties die samenhangen met de El Niño–Zuidelijke Oscillatie (El Niño Southern Oscillation, ENSO). In 1983 daalde het aantal naar 400 individuen door zo'n fluctuatie waarbij het koude, visrijke water ontbrak. Daarna treedt meestal geleidelijk herstel op. Volgens schattingen uit 2013 zijn er meer dan 2000 en schrijft BirdLife International in 2018 dat de aantallen stabiel zijn. Er zijn echter een groot aantal potentiële bedreigingen zoals de aanwezigheid van verwilderde exotische roofdieren (katten, honden), toerisme, vulkanische uitbarstingen, illegale overbevissing in het zeegebied en mogelijk langdurige wijzigingen in El Niño-verschijnselen door klimaatverandering. Om deze redenen staat deze soort als kwetsbaar op de Rode Lijst van de IUCN.
Photo By Vistadeck , used under CC-BY-SA-2.5 /Cropped and compressed from original
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Suliformes Familie
Aalscholvers Genus
Phalacrocorax Species
Galápagosaalscholver