Luzonvalkuil

Deze niet zo grote uilensoort is oorloos. De mannetjes en vrouwtjes lijken sterk op elkaar. De luzonvalkuil verschilt van andere valkuilsoorten in de Filipijnen in grootte en patroon op de onderzijde en hun gezang. De suluvalkuil (N. reyi), cebuvalkuil (N. rumseyi) en camiguinvalkuil (N. leventisi) zijn groter dan de luzonvalkuil, mindanaovalkuil (N. spilocephala) en de mindorovalkuil (N. mindorensis). Het patroon op de onderzijde van sulu-, cebu-, camiguin- en mindorovalkuil is geruit en dat van de andere soorten gestreept. De luzonvalkuil heeft een witte plek tussen de ogen en de snavel en een witte snor die een soort x vormt over het gezicht van de uil. De bovendelen van de Filipijnse valkuil zijn bruin, waarbij de vleugels zijn bedekt door ovaalvormige witte plekken. De staart is donkerbruin met smalle vaalwitte strepen. De zijkanten van het gezicht zijn bruin, de kin is witachtig kleur, terwijl de rest van de onderzijde vaalwit is met brede bruine strepen die opvallender zijn op de buik. De onderkant van de staart is wit. De geruite soorten hebben behalve een geruit patroon aan de onderzijde ook een meer opvallende geruit patroon over de kop, bovenkant van de rug en de vleugels. De poten zijn bedekt met veren tot ongeveer halverwege. De snavel is olijfkleurig geel. De poten zijn vaalgeel. Deze soort wordt inclusief staart zo'n 21 tot 26,5 centimeter en heeft een vleugellengte van 16,5 tot 20,5 centimeter.