Eskimowulp

Deze soort is (was) endemische broedvogel in noordwestelijk Canada en mogelijk in Noord-Alaska

De laatste betrouwbare waarnemingen van de eskimowulp dateren van 1966. In de 19de eeuw was de soort vrij talrijk in het uiterste noorden van Alaska en Noordwest-canada. Vanaf 1890 is de soort vrij plotseling verdwenen in streken waar hij talrijk was. Hij at graag bessen van de kraaihei in het najaar, werd dan vet, en dus een mooie prooi voor jagers. Hij gedroeg zich nooit als watervogel maar kwam vooral op grastroendra en andere natuurlijke graslanden voor, wat hem nog kwetsbaarder maakte. Deze graslanden, zoals prairies en pampa's verdwenen door agrarische ontwikkelingen. De verzamelwoede van eieren van deze vogel toen hij eenmaal aan het uitsterven was deed hem definitief de das om. Omdat de vogel lastig van andere soorten wulpen is te onderscheiden, bestaat theoretisch de kans op een kleine populatie in moeilijk toegankelijk gebied. Daarom staat deze soort wulp (nog) als ernstig bedreigd (kritiek) op de Rode Lijst van de IUCN.