Blauwbaardbijeneter

Deze vogel heeft een luide roep, maar roept niet vaak. Het is ook niet zo actief als de kleinere bijeneters. De oproepen omvatten kakelende neushoornvogelachtige oproepen, een droge "Kit-tik ... Kit-tik" in een serie of holle nasale "kyao" -oproepen. Paren kunnen deelnemen aan duetten van gekakel en geratel dat eindigt in korte spinnende tonen. De vlucht is golvend en erg barbetachtig. Het broedseizoen is van februari tot augustus in India en de verkering omvat rituele voeding, buigen en staartfanning. Nestuitgraving kan een maand voor het leggen van eieren beginnen. Het nest is een diepe tunnel in een modderbank waarbinnen vier zeer bolvormige en witte eieren worden gelegd. De soort lijkt zich voornamelijk te voeden met bijen. Het maakt gebruik van het defensieve gedrag van kolonies van gigantische honingbijen (Apis dorsata) door de massale vrijlating van bewakingsbijen uit te lokken, die vervolgens worden gevangen en opgegeten terwijl ze de vogel achtervolgen. Hoewel het voornamelijk foerageert met behulp van sallies vanuit de lucht, is het bekend dat het van schors ophaalt. Soms associëren ze zich met foeragerende koppels van gemengde soorten. Vogels zijn gezien bij bloemen van Erythrina en Salmalia, hoewel het onduidelijk is of ze zich voeden met nectar of insecten die door de bloemen worden aangetrokken. Van deze soort is een bloedparasiet Leucocytozoon nyctyornis beschreven en ook veerparasieten Brueelia zijn bekend.

De blauwbaardbijeneter komt voor in West- en Noord-India, Myanmar en Indochina en op het eiland Hainan. Het is een vogel van beboste gebieden, die plaatselijk nog algemeen voorkomt. De soort telt 2 ondersoorten: N. a. athertoni: van India tot Indochina en noordelijk Malakka. N. a. brevicaudatus: Hainan (nabij zuidoostelijk China).

De blauwbaardbijeneter heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd maar is stabiel. Om deze redenen staat deze bijeneter als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.