
Hoatzin
Een soort van Opisthocomus Wetenschappelijke naam : Opisthocomus hoazin Genus : Opisthocomus
Hoatzin, Een soort van Opisthocomus
Botanische naam: Opisthocomus hoazin
Genus: Opisthocomus


Beschrijvingen

Hij is bruin/zwart van kleur en lijkt wat op een hokko. De jonge vogels hebben klauwtjes aan hun vleugels, waarmee ze beter in bomen kunnen klimmen. De klauwen duiden echter niet op een nauwe verwantschap met Archaeopteryx of andere oude vormen met klauwen: ze zijn een terugkeer naar de oude toestand. De hoatzin is hiermee een voorbeeld van een diersoort die de wet van Dollo ontkracht.

Grootte
70 cm
Levensverwachting
8 jaar
Nestlocatie
Boom
Voedingsgewoonten
De hoatzin is een folivoor - hij eet de bladeren (en in mindere mate fruit en bloemen) van de planten die groeien in de moerassige en rivierachtige habitats waar hij leeft. Het klautert onhandig tussen de takken en is nogal tam (hoewel ze gestrest raken door frequente bezoeken), maakt het vaak een nauwe benadering mogelijk en is terughoudend om te spoelen. De hoatzin gebruikt een leerachtige bult op de bodem van zijn gewas om zichzelf te helpen balanceren op de takken. Eens werd gedacht dat de soort alleen de bladeren van aronskelken en mangroven kon eten, maar de soort eet nu de bladeren van meer dan vijftig soorten. Uit een in Venezuela uitgevoerd onderzoek bleek dat het hoatzins-dieet bestond uit 82% bladeren, 10% bloemen en 8% fruit. Het voeren van insecten of ander dierlijk materiaal is puur toevallig. Een van de vele bijzonderheden van deze soort is dat het een spijsverteringssysteem heeft dat uniek is voor vogels. Hoatzins gebruikt bacteriële fermentatie in het voorste deel van de darm om het plantaardige materiaal dat ze consumeren af te breken, net als vee en andere herkauwers. In tegenstelling tot herkauwers die de pens bezitten (een gespecialiseerde maag voor bacteriële fermentatie), heeft de hoatzin een ongewoon groot gewas, gevouwen in twee kamers en een grote, meerkamerige onderste slokdarm. Zijn maagkamer en spiermaag zijn veel kleiner dan bij andere vogels. Het gewas van de hoatzin is zo groot dat het de vliegspieren en de kiel van het borstbeen verplaatst, wat ten koste gaat van hun vliegvermogen. Vanwege de aromatische verbindingen in de bladeren die ze consumeren en de bacteriële fermentatie, heeft de vogel een onaangename, mestachtige geur en wordt hij alleen door mensen gejaagd voor voedsel in tijden van dringende behoefte.
Soort voeding
Herbivoor


Algemene Informatie

Gedrag
In de vroege ochtend of tijdens de avondschemering zoekt de hoatzin naar eten tussen de bomen die dicht bij het water staan. Deze vogel hoeft nauwelijks te drinken omdat zeventig procent van zijn plantaardig voedsel uit water bestaat. Hij eet het liefst enorme aronskelken of mangroven, al lust hij de bladeren van wel vijftig planten. Om zijn voedsel te verteren zit er voor zijn maag een enorme krop vol met unieke bacteriën die de plantencellen afbreken en deze via gisting omzetten in suikers voor energie. De krop heeft een dikke, gespierde wand en een hoornachtige bekleding die als een mixer bewegen om het plantaardig voedsel af te breken.

Distributie Gebied
Hij komt voor in het Amazonebekken en is vaak in bomen te vinden.

Soort Status
Niet wereldwijd bedreigd.

Scientific Classification

Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Opisthocomiformes Familie
Hoatzins Genus
Opisthocomus Species
Hoatzin