Connecticutzanger

De connecticutzanger (Oporornis agilis) is een zangvogel uit de familie Parulidae (Amerikaanse zangers).

Zoals eerder vermeld, is de grasmus van Connecticut een ongrijpbare soort. Buiten het broedseizoen is er tot op deze datum weinig over bekend, minder dan 25.000 individuen zijn gestrand. Deze vogels trekken in de winter naar het Amazonebekken in Zuid-Amerika. Er zijn exemplaren waargenomen in Colombia (noord en zuidoost), Venezuela (noordoost en binnenland), Guyana (aan de grens) en Peru (zuid). De grasmussen van Connecticut volgen in het voorjaar en in de herfst verschillende migratieroutes, een atypisch gedrag. In het voorjaar passeren ze normaal gesproken het Midwesten en migreren ze slechts zelden naar de oostkust, maar in de herfst trekken grotere aantallen trekvogels door de oostkust. Onlangs hebben wetenschappers door het gebruik van kleine volgapparatuur meer gegevens verzameld over de migratieroutes van de grasmus. Ze hebben ontdekt dat sommige individuen over open water vliegen, zoals de Blackpoll-grasmus. Meer specifiek registreerden ze een tweedaagse vlucht zonder papieren over de Caraïben naar de Antilliaanse eilanden. Dit hangt samen met waarnemingen van grasmussen uit Connecticut die zich hebben voorgedaan in Bermuda, St. Thomas en St. Martin Het eiland Hispaniola is ook een populaire stop omdat het nogal afgelegen ligt vanwege humanitaire crises uit het verleden. Daar maken ze een stop van minimaal 48 uur (het duurt meestal 5-7 dagen) in het Caribisch gebied. Deze lange migratie over open water vraagt om sterke selectieve druk. Een vergelijkende studie tussen de grasmus van Connecticut en de grasmus van Blackpoll kan helpen bepalen welke selectieve druk aanwezig is bij deze twee soorten. Dit soort migratie vereist ook grote brandstofreserves en daarom zijn dikke Connecticut-grasmussen vroeg in de herfst aan de oostkust te vinden. Het is ook de reden waarom ze verschillende tussenstops maken op weg naar het zuiden.