Grote Trap

De eieren worden tussen april en mei gelegd en in juni in de koude, oostelijke delen van het verspreidingsgebied. De vrouwtjes leggen normaal gesproken twee eieren die gedurende 25 dagen door haar worden geïncubeerd. Soms één of drie eieren. De jongen blijven bij het vrouwtje tot het volgende jaar, als de broedcyclus opnieuw begint. Het nest wordt op de grond gebouwd, vaak in de nabijheid van de baltsplekken. Jonge mannetjes vliegen gewoonlijk 5-65 km van de plek waar ze geboren zijn, terwijl jonge vrouwtjes plekken op slechts 0,5 tot 5 km van de geboorteplaats bezetten. De jonge vogels blijven vaak in de buurt van soortgenoten, ook al zijn de omstandigheden in naastgelegen gebieden beter. De vrouwtjes beginnen met broeden tussen hun tweede en vierde levensjaar, de mannetjes pas in hun vijfde of zesde levensjaar. De soort vertoont spectaculair baltsgedrag, waarbij de mannetjes hun kop in de nek leggen, hun keelzak opblazen en de veren uitrekken. Doordat het dan lijkt alsof de vogel binnenstebuiten is gekeerd en vele witte veren zichtbaar zijn, wordt de balts van de grote trap ook wel een "schuimbad" genoemd. De baltsplekken zijn groot en mannetjes staan vaak zo'n 50 meter bij elkaar vandaan. Als het baltsseizoen vordert wordt die afstand steeds groter. De vrouwtjes lopen er vaak al foeragerend tussendoor om ondertussen de mannetjes te inspecteren. De oudste en zwaarste mannetjes hebben de meeste kans om door het vrouwtje gekozen te worden, omdat haar keuze van het gewicht afhankelijk is.

Vanaf 2008 telde de wereldbevolking 44.000 tot 51.000 vogels (Palacin & Alonso 2008), ongeveer 38.000 tot 47.000 in Europa, met 30.000 of meer dan de helft in Spanje. Hongarije had de op een na grootste bevolking van de Grote Trap met ongeveer 1.555 in het jaar 2012, gevolgd door Oekraïne en Oostenrijk. In Oost-Azië werden tussen de 4.200 en 4.500 gevonden. De afgelopen tijd zijn er in Oost- en Midden-Europa en in Azië, met name in Kazachstan en Mongolië, sterke dalingen geweest. Er zijn grote populaties in Spanje (23.055 vogels), Rusland (8.000 vogels), Turkije (800-3.000 vogels), Portugal (1.435 vogels) en Mongolië (1.000 vogels). In Duitsland en Oostenrijk zijn de populaties klein (Duitsland 2016: 232 vogels; Oostenrijk 2012: 335 vogels) maar groeien gestaag gedurende ongeveer twee decennia. Elders nemen de populaties af door verlies van leefgebied over het hele verspreidingsgebied. Er is ook een aanzienlijke populatie in Hongarije (1.100 - 1.300 vogels) waar de Oost-Europese steppe-zone eindigt, nabij de stad Dévaványa en ook in het Hortobágy National Park, Nagykunság en Nagy-Sárrét-regio's. Het aantal inwoners is gedaald van een bevolking van 10.000-12.000 vóór de Tweede Wereldoorlog. Landbouwomgevingsregelingen, aangezien niet-geïrrigeerde peulvruchten een bevolkingsgroei van grote trappen in Castilla y Leon, centraal Spanje, bevorderden.

De grootte van de wereldpopulatie wordt geschat op 44.000-57.000 exemplaren, maar gaat in aantal achteruit. Het tempo ligt boven de 30% in tien jaar (meer dan 3,5% per jaar). Om al deze redenen staat de grote trap als kwetsbaar op de Rode Lijst van de IUCN. In de Europese Unie staat de grote trap op Annex I van de Vogelrichtlijn. Daarnaast wordt de soort beschermd onder Appendix II van de Conventie van Bern, Appendix I van de Conventie van Bonn en Appendix I van CITES.