Afrikaanse Dwergooruil

De Afrikaanse dwergooruil is strikt nachtelijk. Overdag zit het dicht bij de stam van een boom. Bij het slapen bij daglicht sluit deze soort zijn ogen en verlengt hij zijn oorpluimen om de indruk te wekken van een boomtak, waardoor hij gemakkelijk over het hoofd wordt gezien. Paren rusten soms samen. De Afrikaanse dwergooruil is niet zo territoriaal als de Euraziatische dwergooruil en zal in losse groepen nestelen, waarbij de nestplaatsen relatief dicht bij elkaar liggen. Het mannetje en vrouwtje kunnen duet, de hele nacht bellen zowel voor als na het verlaten van de slaapplaats. De Afrikaanse dwergooruil legt vier tot zes eieren direct op de bodem van een holle boom, waarbij de leg in april en juni plaatsvindt. Incubatie duurt ongeveer 27 dagen, waarbij het vrouwtje de eieren uitbroedt en door het mannetje wordt gevoed. Zodra de eieren uitkomen, worden de jongen door het vrouwtje gevoed met voedsel dat door het mannetje is gebracht. De jongen vluchten binnen 30 dagen. De prooi van de Afrikaanse dwergooruil is voornamelijk insecten zoals sprinkhanen, kevers, krekels, motten etc. maar ook spinnen, schorpioenen en kleine gewervelde dieren. Ze jagen normaal gesproken door te scannen of te luisteren vanaf een baars en naar beneden te duiken om een prooi op de grond te vangen, maar gaan op zoek naar vliegende insecten.

Deze soort komt voor in Afrika, bezuiden de Sahara en telt vier ondersoorten: Otus senegalensis pamelae: zuidelijk Saoedi-Arabië, Oman en Jemen. Otus senegalensis senegalensis: Afrika, bezuiden de Sahara. Otus senegalensis nivosus: zuidoostelijk Kenia. Otus senegalensis feae: het eiland Annobón in de Golf van Guinee. Deze ondersoort wordt door BirdLife International als een aparte, ernstig bedreigde soort (Otus feae) beschouwd. De leefgebieden liggen in savannegebieden, open bosgebieden, parkachtig landschap tot op 2000 meter boven zeeniveau. Een voorwaarde is dat er ook grote bomen staan, in West-Afrika soms ook in mangrovebos. De vogel slaapt overdag dichtbij de stam in rijk bebladerde bomen.

De ondersoorten O.s. pamelae, O.s. senegalensis en O.s. nivosus zijn niet zeldzaam. De wereldpopulatie is niet gekwantificeerd, maar men vermoedt dat de wereldpopulatie stabiel in aantal is. Daarom staat de moedersoort als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN. De ondersoort O. s. feae van het eiland Annobón is echter ernstig bedreigd in zijn voortbestaan door de aanleg van meer infrastructuur.