Ivoormeeuw

43 cm (17 in)

Er zijn vissen en schaaldieren, knaagdieren, eieren en kleine kuikens voor nodig, maar het is ook een opportunistische aaseter, die vaak wordt aangetroffen op zeehonden- of bruinvislichamen. Het is bekend om ijsberen en andere roofdieren te volgen om zich te voeden met de overblijfselen van hun moorden.

In Noord-Amerika broedt het alleen in het Canadese Noordpoolgebied. Seymour Island, Nunavut is de thuisbasis van de grootste bekende broedkolonie, terwijl Ellesmere, Devon, Cornwallis en de noordelijke Baffin-eilanden bekende locaties zijn van broedkolonies. Er wordt aangenomen dat er nog andere kleine broedkolonies van minder dan zes vogels zijn die nog niet ontdekt zijn. Er zijn geen gegevens over het fokken van ivoormeeuwen in Alaska. In de winter leven ivoormeeuwen in de buurt van polynya's, of een groot gebied van open water omgeven door zee-ijs. Noord-Amerikaanse vogels, samen met enkele uit Groenland en Europa, overwinteren langs de 2000 km lange ijsrand die zich uitstrekt tussen 50 ° en 64 ° N, van de Labradorzee tot Davis Strait die wordt begrensd door Labrador en zuidwestelijk Groenland. Overwinterende meeuwen worden vaak gezien aan de oostkust van Newfoundland en Labrador en verschijnen af en toe aan de noordkust van de Golf van St. Lawrence en het binnenland van Labrador. Het wint ook van oktober tot juni in de Beringzee en de Chukchi-zee. Het is het meest verspreid over de polynya's en het pakijs van de Beringzee. Het is ook rondzwervend in het kustgebied van Canada en het noordoosten van de Verenigde Staten, hoewel er gegevens zijn gerapporteerd van individuen tot in het zuiden van Californië en Georgië, evenals van de Britse eilanden, met de meeste records van eind november tot begin maart. Jongeren dwalen verder van het noordpoolgebied af dan volwassenen.