Zwartkeelkardinaal

De roodgedekte kardinaal voedt zich met insecten, rijst en fruit. Het wordt meestal gevonden in opvallende paren of familiegroepen. Als er een goed gemarkeerd broedseizoen is, duurt het een groot deel van het jaar. Van de kardinaal met rode dop is vastgelegd dat hij in ieder geval van juni tot september in het noorden van Zuid-Amerika broedt, maar in Sacha Lodge aan de Napo-rivier (Ecuador) zag men een volwassene eind maart een jonge glimmende koevogel (een broedparasiet) voeren. Dit suggereert dat fokken ook al in februari / maart kan plaatsvinden. Er is geen indicatie voor een verschil in broedseizoenen tussen de roodkap en de gemaskerde kardinalen. Ze bouwen een ondiep open bekernest, ongeveer 9-10 cm (3,5-3,9 inch) breed en 7 cm (2,8 inch) buiten met een 7 cm (2,8 inch) breed en 4 cm (1,6 inch) diep kopje, in een boom of een andere veilige plek. In Ecuador werd een nest in het Cuyabeno Wildlife Reserve gebouwd in de wortels van een Macrolobium sp. staande in water, terwijl een bij Sacha Lodge 4 m (13 ft) boven de grond in een boom was. Voor nestmateriaal gebruikt het worteltjes, dunne twijgen en varens. De koppeling is twee of drie eieren. Deze hebben een achtergrondkleur die varieert tussen witachtige en doffe olijfolie en hebben dichte donkerbruine vlekken en vlekken, zwaarder aan het stompe uiteinde. Ze meten ongeveer 21,5 mm x 16 mm (0,85 x 0,63 inch). Deze soort wordt geparasiteerd door de glimmende koevogel (Molothrus bonariensis).

Deze soort komt voor in Zuid-Amerika en telt 2 ondersoorten: Paroaria gularis gularis: van oostelijk Colombia tot oostelijk Peru en door de Guiana's tot centraal Brazilië. Paroaria gularis cervicalis: noordoostelijk Bolivia en zuidwestelijk Brazilië.

Niet wereldwijd bedreigd.