Kroeskoppelikaan
Een soort van Pelecanus Wetenschappelijke naam : Pelecanus crispus Genus : Pelecanus
Kroeskoppelikaan, Een soort van Pelecanus
Botanische naam: Pelecanus crispus
Genus: Pelecanus
Photo By Попов Евгений , used under CC-BY-SA-3.0 /Cropped and compressed from original
Beschrijvingen
De vogel is 160 tot 180 cm lang en heeft een spanwijdte van 270 tot 350 cm. De kroeskoppelikaan lijkt op de roze pelikaan. Bij beide pelikaansoorten is het verenkleed overwegend wit. De onderkant van de vleugels is bijna helemaal wit, behalve de randen van de slagpennen. Bij de roze pelikaan zijn de arm- en handpennen helemaal zwart, daardoor is de achterkant van de ondervleugel egaal zwart, terwijl dit zwart bij de kroeskoppelikaan ontbreekt. De iris is licht en de veren op de kruin zijn slordig gekroesd (de roze pelikaan heeft een donkere iris en de huid rond het oog is roze en er is een nette witte kuif). De poten zijn grijs (vleeskleurig bij de roze pelikaan) . De keelzak is oranjerood (geel bij de roze pelikaan) en biedt ruimte voor veel voedsel. Het verenkleed is bij beide geslachten gelijk.
Grootte
1.8 m
Voedingsgewoonten
Deze pelikaan voedt zich bijna geheel met vis. Preysoorten die de voorkeur hebben, kunnen onder meer karper (Cyprinus carpio), Europese baars (Perca fluviatilis), gewone roer (Scardinius erythropthalmus), paling, meerval (vooral siluriden in de winter), harder en snoek (Esox lucius) zijn, de laatste heeft gemeten tot 50 cm (20 inch) wanneer genomen. In de grootste overblijfselkolonie, gelegen in Griekenland, is de favoriete prooi naar verluidt de inheemse Alburnus belvica. De Dalmatische pelikaan heeft ongeveer 1.200 g (2.6 lb) vis per dag nodig en kan lokaal kleinere vissen zoals grondels opnemen, maar negeert ze meestal in plaats van iets grotere vissen. Het foerageert meestal alleen of in groepen van slechts twee of drie. Het zwemt normaal gesproken rustig en langzaam langs, totdat het snel zijn kop onder water dompelt en de vis eruit haalt, samen met grote hoeveelheden water. Het water wordt uit de zijkanten van het zakje gedumpt en de vis wordt ingeslikt. Af en toe kan het samen met andere pelikanen voeden door vissen in ondiepe wateren op te vangen en kan het zelfs op dezelfde manier samenwerken tijdens het vissen naast grote aalscholvers in Griekenland. Af en toe eet de pelikaan de vis in zijn zakje niet meteen op, zodat hij de prooi kan bewaren voor latere consumptie. Andere kleine wetlands-bewoners kunnen het dieet aanvullen, waaronder schaaldieren, wormen, kevers en kleine watervogels, meestal nestvogels en eieren.
Habitat
De Dalmatische pelikaan komt voor in meren, rivieren, delta's en estuaria. Vergeleken met de grote witte pelikaan, is de Dalmatiër niet zo gebonden aan laaglandgebieden en zal hij nestelen in geschikte wetlands met veel verhogingen. Het is minder opportunistisch in de selectie van broedhabitats dan het grote wit en keert meestal jaar na jaar terug naar een traditionele broedplaats, tenzij het volledig ongeschikt wordt. In de winter verblijven Dalmatische pelikanen meestal op ijsvrije meren in Europa of jheels (seizoensmeren) in India. Ze bezoeken ook, meestal in de winter, kustgebieden langs beschutte kusten om te eten.
Soort voeding
Piscivoor
Mensen Vragen Vaak
Algemene Informatie
Gedrag
Zijn voedsel bestaat uit vis, waarvan hij zeker 1 kg per dag nodig heeft. De vogels werken tijdens de jacht samen door in een halve cirkel te gaan zwemmen en zo de vissen bijeen te drijven, waarna deze worden opgeschept. In zoet water wordt vooral op karper, baars, blankvoorn, rietvoorn en snoek gevist en in zout en brak water op paling, harders, grondels en garnalen.
Distributie Gebied
De kroeskoppelikaan leeft in Eurazië, voornamelijk in Zuidoost-Europa, Klein-Azië, Centraal-Azië en Oost-Azië. In Europa zijn er broedparen in het Prespameer en het Kerkinimeer (Griekenland), in de Donaudelta (Roemenië), in het Kuhurlujmeer (Oekraïne), in de Donau nabij Srebarna in Bulgarije, in het Meer van Shkodër (Montenegro) en in Nationaal park Divjakë-Karavasta in Albanië. In het verleden was het leefgebied van deze pelikaan groter. Zo kwam de soort ook in andere delen van Europa voor. De soort broedde in het verleden ook in Nederland, in ieder geval tot in de Romeinse tijd, maar waaschijnlijk ook daarna nog aangezien de laatste Nederlandse waarnemingen dateren uit de 15e eeuw (bron: https://www.academia.edu/34117904/Kroeskoppelikanen_van_vroege_steentijd_tot_vijftiende_eeuw). Het uitsterven heeft zeer waarschijnlijk te maken met bejaging en eierroof. Botvonsten in Nederland tonen sporen van bejaging (bron: https://www.geologievannederland.nl/fossielen/vogels/kroeskoppelikaan). Doordat ze op de grond broeden zijn ze erg kwestbaar. In Engeland leefde de vogel tot de Romeinse tijd. In 2017 is een kroeskoppelikaan waargenomen in Nederland als dwaalgast. De kroeskoppelikaan is een trekvogel, de broedvogels uit Europa trekken naar het oostelijk deel van de Middellandse Zee en de vogels uit Azië overwinteren zuidelijker in Iran, Irak het Indisch subcontinent en langs de kusten van China. De vogel komt voor in zowel zoetwatermoerassen als in draslanden langs de kust zoals lagunes.
Soort Status
De grootte van de wereldpopulatie is tussen de 10.000 en 20.000 dieren . Dit is een flinke toename sinds 2005, toen de aantallen werden geschat op 6700 tot 9300 volwassen dieren. Bekende grote kolonies in Europa liggen in natuurgebieden en zijn daardoor goed beschermd. Om deze reden staat de kroeskoppelikaan sinds 2017 niet meer als "kwetsbaar", maar als "gevoelig" op de Rode Lijst van de IUCN. Met name buiten Europa heeft de vogel echter te lijden door aantastingen in het leefgebied, aanleg van infrastructuur in kustgebieden (waaronder elektriciteitsleidingen) en watervervuiling, maar ook door jacht en overbevissing en hierdoor gaat de vogel nog steeds in aantallen achteruit.
Photo By Попов Евгений , used under CC-BY-SA-3.0 /Cropped and compressed from original
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Pelecaniformes Familie
Pelikanen Genus
Pelecanus Species
Kroeskoppelikaan