Grijskeelmenievogel

Als hij niet fokt, vormt deze minivet kleine gezelschappen met minder dan 15 individuen en ook grote zwermen van tientallen vogels; soms voegt hij zich bij foeragerende koppels van gemengde soorten. Het foerageert voor ongewervelde dieren in de kruin, soms afdalend naar boomvarens of sallying in de lucht. Het geeft een twitterend gesprek tijdens het voeren en contactoproepen bevatten een hoge sri-sisi en een tjirp. Het fokken is geregistreerd van februari tot april en is afgeleid in januari. Er is waargenomen dat het mannetje naar het vrouwtje loopt terwijl hij een bloem in zijn bek houdt; het mannetje zwaaide met zijn kop, raakte de bek van het vrouwtje aan en liet de bloem vallen, en daarna gingen ze paren. Het nest, gebouwd door beide geslachten, is gebouwd op een tak of vork van een boom. Het is een steile beker gemaakt van bryophyten en aan de buitenkant bedekt met vilt. Korstmossen worden toegevoegd om het nest te camoufleren en het vrouwtje vormt het nest door met zijn borst tegen de rand te duwen. De eieren zijn niet beschreven. Het mannetje en het vrouwtje brengen het broedsel samen groot, en er is gezien dat subadult hen helpt. Rui vindt plaats van juni tot oktober.

De grijskeelmenievogel is een algemene standvogel en komt voor in het Himalayagebied en montaan bos op het schiereiland Malakka, Sumatra en Borneo. Op Borneo is de soort alleen te vinden in de berggebieden van Sabah en het aangrenzende Oost-Kalimantan. De biotoop van de grijskeelmenievogel vertoont overlap met dat van de oranje menievogel die in heuvellandbos tot op 1200 m boven de zeespiegel voorkomt. De grijskeelmenievogel is bijvoorbeeld algemeen op 1500 tot 1600 in het nationale park Mount Kinabalu. De soort telt 8 ondersoorten: P. s. solaris: de centrale en oostelijke Himalaya, noordelijk en westelijk Myanmar. P. s. rubrolimbatus: oostelijk en zuidoostelijk Myanmar en noordelijk Thailand. P. s. montpellieri: zuidelijk China. P. s. griseogularis: zuidoostelijk China, Taiwan, Hainan, noordoostelijk Laos en noordelijk Vietnam. P. s. deignani: zuidelijk Laos en centraal Vietnam. P. s. nassovicus: zuidoostelijk Thailand en zuidelijk Cambodja. P. s. montanus: westelijk Maleisië en westelijk Sumatra. P. s. cinereigula: noordelijk Borneo.

De grijskeelmenievogel heeft een groot verspreidingsgebied. De grootte van de populatie is plaatselijk gekwantificeerd. In Nepal is de vogel schaars, maar de vogel is in de meeste (geschikte) gebieden algemeen. Om deze redenen staat de grijskeelmenievogel als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.