Bonte Aalscholver
Een soort van Phalacrocorax Wetenschappelijke naam : Phalacrocorax varius Genus : Phalacrocorax
Bonte Aalscholver, Een soort van Phalacrocorax
Botanische naam: Phalacrocorax varius
Genus: Phalacrocorax
Photo By Francesco Veronesi , used under CC-BY-SA-2.0 /Cropped and compressed from original 
Beschrijvingen
De bonte aalscholver is 66 tot 81 cm lang en heeft een spanwijdte van 1,5 meter. Hij is de grootste van de zwart-wit gekleurde aalscholvers die in het verspreidingsgebied voorkomen. Hij heeft een witte buik, borst en hals. De achterkant van de hals en de bovenkant van de kop is zwart. Kenmerkend voor deze soort is de vleeskleurige snavel en de oranje-gele naakte huid tussen oog en snavel. 
Grootte
85 cm
Kleuren
Zwart
Geel
Wit
Voedingsgewoonten
De bonte aalscholver lijkt zich grotendeels (90%) te voeden met bentische vissen van 6-15 cm lang uit wateren van minder dan 10 meter diep. Van koning George Whiting-jongeren is bekend dat ze worden gegeten. Andere voedingscomponenten (10%) bestaan uit schaaldieren zoals garnalen en garnalen met enkele weekdieren en koppotigen. Hij duikt zowel in ondiep, stil water als in snel bewegende stromingen. Typische duiktijden zijn ongeveer 40 seconden, met een herstelperiode van 10-15 seconden tussen duiken, hoewel dit afhankelijk is van diepte. De vogels voeden zich in diepe en ondiepe wateren (hoewel ondiepe habitats productiever zijn) met een kuddedichtheid in verhouding tot de overvloed aan prooien. Jagen wordt meestal individueel uitgevoerd (mogelijk om kleptoparasitisme te voorkomen), hoewel grotere groepen kunnen worden waargenomen wanneer scholen kleine vissen zich dicht bij de oppervlakte bevinden. Risico op predatie door haaien en de overvloed aan voedsel vormen een compromis waarbij de bonte aalscholver ervoor kan kiezen om te jagen in diepere wateren waar de prooi minder overvloedig is als het risico te hoog is tijdens warmere maanden wanneer haaien vaker aanwezig zijn. De diepere wateren vereisen echter langere duiktijden en corresponderende langere rusttijden tussen duiken aan de oppervlakte.
Habitat
Hoewel het meestal wordt aangetroffen in mariene habitats - soms solitair, soms in paren, soms in grote groepen van honderden of duizenden - wordt het ook aangetrokken door binnenwateren, waaronder meren, diepe en open moerassen en rivieren. In Australië zijn de vogels vaak te vinden op de binnenwateren, terwijl het in Nieuw-Zeeland de voorkeur geeft aan kustgebieden in de buurt van zijn prooi. Volwassen vogels zijn sedentair en kunnen vaak worden gezien in bomen, op rotsen of boomstammen in het water. De vogels lijken onaangetast door variabel zoutgehalte, troebelheid en kustvegetatie, mits er zitstokken beschikbaar zijn.
Soort voeding
Piscivoor
Algemene Informatie
Distributie Gebied
Het is een vogel van ondiepe, visrijke wateren met geleidelijk aflopende kustlijn, zoals baaien, riviermondingen, grote rivieren en meren. In West-Australië is het bijna uitsluitend een vogel van de kust, die het droge midden mijdt. In oostelijke Australië komt de vogel veel verder in het binnenland voor bij rivieren en meren. Verder komt de bonte aalscholver in vergelijkbaar habitat voor op (vooral) het Noordereiland van Nieuw-Zeeland, maar niet op Tasmanië. De soort telt 2 ondersoorten: P. v. hypoleucos: Australië en Tasmania. P. v. varius: Nieuw-Zeeland.
Soort Status
De bonte aalscholver heeft een enorm groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) uiterst gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. Er is geen aanleiding te veronderstellen dat de soort in aantal achteruit gaat. Om deze redenen staat deze soort als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Suliformes Familie
Aalscholvers Genus
Phalacrocorax Species
Bonte Aalscholver 
AI-ornitholoog in uw broekzak
Scan de QR-code om te downloaden
.jpg){kind=link}