Goudkopquetzal

36 cm

Het dieet van de goudgele quetzal bestaat voornamelijk uit fruit, hoewel het ook bekend is dat het insecten eet. Remsen et al. (1993) ontdekte dat de maaginhoud van P. auriceps 87,5% van de tijd "fruit" was en "geleedpotigen en fruit" 12,5% van de tijd. Het fruitrijke dieet van de quetzal maakt het een zeer belangrijke soort voor de verspreiding van de zaden van de vruchten. Er wordt ook gedacht dat, net als andere quetzals, de goudkleurige quetzal zich voedt met kleine gewervelde dieren zoals kikkers en hagedissen. Dit is echter ter discussie gesteld door Lohnes en Greeney (2008), die ontdekten dat het dieet van P. auriceps veel minder gevarieerd was, omdat ze het nooit 22 dagen lang observeerden met ander dierlijk materiaal dan insecten. Hun waarnemingen bevestigden ook dat het voorheen aanvaarde idee dat quetzals hun jongen pas tien dagen na het uitkomen vruchten gaven, niet waar was.

Goudkleurige quetzals bewonen gebieden in Midden- en Zuid-Amerika. Vader. auriceps wordt gevonden in het oosten van Panama (berg Cerro Pirre) en in de Andes, van het zuiden van Colombia tot het oosten van Peru en het noorden van Bolivia. Vader. hargitti komt alleen voor in de Andes van Venezuela. Hun natuurlijke habitat is meestal vochtige en natte berg- en uitlopersbossen met matige hoogte, hoewel ze ook minder vaak zijn gezien aan de bosrand en in open plekken, evenals in gematigde nevelwouden en elfachtige bossen. Ze bevinden zich op hoogtes variërend van 1200m tot 3100m.