Laysanalbatros

De Laysan-albatros heeft een breed assortiment in de Noordelijke Stille Oceaan, met 16 broedplaatsen. Alles behalve 0,3% van de broedpopulatie is te vinden op de noordwestelijke Hawaiiaanse eilanden, met name de eilanden Midway en Laysan. Kleine populaties worden gevonden op de Bonin-eilanden in de buurt van Japan en de vogel begint eilanden voor de kust van Mexico te koloniseren, zoals het Guadalupe-eiland en anderen in de Revillagigedo-archipel. Wanneer ze niet in de buurt van de broedgebieden zijn, variëren ze sterk van Japan tot de Beringzee en van het zuiden tot 15 ° NB.

Vroeger vormden de jacht op veren en drijfnetten een bedreiging voor het voortbestaan van de soort. Tegenwoordig zijn dat vooral de langelijnvisserij en het afval in zee rondom de broedplaatsen. Vaak wordt drijvend afval zoals gekleurde stukjes plastic en visdraad naar binnen gewerkt, dat in de Grote Oceaan veelvuldig voorkomt (zie plasticsoep in de Noordelijke Grote Oceaan). Bij veel herhaling veroorzaakt dat verstoppingen of vergiftiging. Op en rondom het eiland Midway eten de albatrossen ook veel losgeraakte verfsnippers die van gebouwen op het eiland afkomstig zijn, en een hoge concentratie aan lood bevatten. De hierdoor veroorzaakte loodvergiftiging is de oorzaak van sterfte van veel vogels, en zorgt ervoor dat veel jonge vogels niet in staat zijn hun vleugels voldoende te strekken. De grootte van de populatie werd in 2016 door BirdLife International geschat op 800.000 paar en de broedpopulaties zijn waarschijnlijk stabiel. Toch vormen naast langelijnvisserij, plastic en loodvergiftiging, ook invasieve zoogdieren zoals ratten en verwilderde katten een potentieel gevaar voor de eieren en kuikens op de broedeilanden. Om al deze redenen staat deze soort als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.