Grote Kiskadie
Een soort van Pitangus Wetenschappelijke naam : Pitangus sulphuratus Genus : Pitangus
Grote Kiskadie, Een soort van Pitangus
Botanische naam: Pitangus sulphuratus
Genus: Pitangus
Photo By Qwuito , used under CC-BY-SA-4.0 /Cropped and compressed from original
Beschrijvingen
De volwassen grote kiskadie is circa 22 centimeter groot en weegt circa 63 gram. De kop is zwart met een witte oogstreep. De rug, vleugels en staart zijn bruin, de borst is helder geel. De snavel is kort en dik. De lichaamslengte vedraagt 21 tot 24 cm. In verschillende talen is de naam van de vogel een onomatopee, ontleend aan de karakteristieke roep: een luid grietjebie. In Brazilië worden de vogel en zijn roep weergegeven als bem-te-vi; in Spaanstalige landen is het bien-te-veo, wat zoveel betekent als "Ik zie je goed!" of "Goed je te zien!".
Grootte
24 - 25 cm
Nestlocatie
Boom
Nestgrootte
2 - 5 eieren
Incubatieperiode
1 - 2 broedsels
Aantal broedsels
15 - 22 days
Nestperiode
10 - 12 days
Voedingsgewoonten
Deze alerte en agressieve vogel heeft een sterke en manoeuvreerbare vlucht, die hij goed gebruikt als hij zich geïrriteerd voelt door roofvogels. Zelfs veel grotere vogels worden aangevallen door de grote kiskadee, meestal door naar beneden te duiken of recht op hen af te zoomen terwijl ze in de lucht zijn. Als hij niet erg hongerig is, zal elke roofvogel die onderhevig is aan het pestgedrag van een grote kiskadee waarschijnlijk vertrekken, omdat het bijna onmogelijk is om een goede vangst te maken als hij wordt onderworpen aan de ongewenste aandacht van de tiranvliegenvanger.
Habitat
De grote kiskadee beslaat een breed scala aan habitats, van open grasland met verspreide bomen tot stedelijke gebieden.
Soort voeding
Insectivoor
Mensen Vragen Vaak
Algemene Informatie
Gedrag
Zijn voedsel bestaat uit insecten en vruchten, maar ook vissen en kikkervisjes staan op zijn menu. De vogel zit daarvoor op een tak te wachten, totdat hij met een stootduik zijn prooi te grazen neemt.
Distributie Gebied
De grote kiskadie broedt in open bebost terrein, inclusief bouwland en rond menselijke bewoning, vanaf het zuiden van Texas tot Uruguay en centraal Argentinië en op Trinidad. De soort telt 10 ondersoorten: P. s. texanus: van zuidelijk Texas tot zuidoostelijk Mexico. P. s. derbianus: oostelijk Mexico. P. s. guatimalensis: van zuidoostelijk Mexico tot centraal Panama. P. s. rufipennis: noordelijk Colombia en noordelijk Venezuela. P. s. caucensis: westelijk en zuidelijk Colombia. P. s. trinitatis: oostelijk Colombia, zuidelijk en oostelijk Venezuela, noordwestelijk Brazilië en Trinidad. P. s. sulphuratus: van de Guyana's en noordelijk Brazilië, zuidoostelijk Colombia en oostelijk Ecuador tot zuidoostelijk Peru. P. s. maximiliani: van noordelijk Bolivia en Paraguay tot oostelijk en zuidelijk Brazilië. P. s. bolivianus: oostelijk Bolivia. P. s. argentinus: van Paraguay, se Brazilië en Uruguay tot c Argentinië.
Soort Status
Niet wereldwijd bedreigd.
Photo By Qwuito , used under CC-BY-SA-4.0 /Cropped and compressed from original
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Zangvogels Familie
Tirannen Genus
Pitangus Species
Grote Kiskadie