Kappitta

Hoewel de dieren kunnen vliegen, geven ze er doorgaans de voorkeur aan om op de grond te blijven. Hun voedsel vinden ze op bosbodem en bestaat uit ongewervelde dieren zoals regenwormen, rupsen, kakkerlakken en kleine sprinkhanen.

De kappitta komt voor in een groot gebied van India door zuidwest China, Zuidoost-Azië, Grote Soenda-eilanden tot aan de Filipijnen en Nieuw-Guinea. De kappitta komt voor in zowel primair als secondair tropisch bos, maar ook in ondergroei langs rivieren en in mangrovebossen, dus meestal in laagland, maar ook tot op 900 m boven de zeespiegel. De soort telt 12 ondersoorten: P. s. cucullata: van noordelijk India tot zuidelijk China en Indochina. P. s. abbotti: de Nicobaren. P. s. mulleri: Malakka, Sumatra, Java, Borneo en de Sulu-eilanden. P. s. bangkana: Banka en Billiton. P. s. sordida: de Filipijnen (behalve Palawan). P. s. palawanensis: Palawan. P. s. sanghirana: Sangihe-eilanden. P. s. forsteni: noordelijk Celebes. P. s. goodfellowi: de Aru-eilanden. P. s. mefoorana: Numfor. P. s. rosenbergii: Biak. P. s. novaeguineae: eilanden ten westen van Nieuw-Guinea, hoofdeiland Nieuw-Guinea en het eiland Karkar.

De omvang van de populatie is niet gekwantificeerd. In grote delen van het verspreidingsgebied is de kappitta zeldzaam, maar plaatselijk is hij ook soms algemeen. Het leefgebied van de vogel wordt zeer waarschijnlijk aangetast door de omzetting van bos in landbouwgronden en mogelijk ook door wildstroperij. Er is echter geen aanleiding om te veronderstellen dat de soort in zijn bestaan wordt bedreigd en hij staat daarom als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.