Witbrauwbabbelaar

22 cm

Het dieet van de witbuikbabbelaar varieert afhankelijk van het gebied waarin ze leven en de beschikbaarheid van voedselbronnen. Insecten, spinnen, amfibieën, schaaldieren, reptielen, fruit, zaden en noten blijken deel uit te maken van hun dieet, de meest voorkomende hiervan zijn te vinden op de grond waar ze het grootste deel van hun tijd doorbrengen. Volwassen voedende individuen hebben een boomstam of tak van waaruit ze zich verstoppen en terugkeren, en wagen zich zelden uit hun nest of voedselgebieden die hen bekend zijn. Jongeren zonder partners hebben de neiging avontuurlijker te zijn tijdens het voeden of zoeken naar partners, hoewel ze zich nog steeds verplaatsen tussen veilige gebieden.

De leefomgeving voor de witgekroonde babbelaar varieert in de zuidelijke regio's van Australië van droge sclerofylbossen, struikgewas, heide, halfdroge graslanden of open bossen. Ze geven de voorkeur aan gebieden met een dichte onderlaag van struiken of spinifex voor bescherming en nesting. Hun bereik strekt zich uit over droge en semi-droge gebieden helemaal over de Zuid-Australische kustlijn tot West-Australië, en doorkruist daardoor veel verschillende ecologische vegetatieklassen (EVC's). Geen voorkeur lijkt te worden getoond met de algehele samenstelling van de habitat, alleen dat wanneer het onderschrift een goede kwaliteitsbescherming biedt tegen het milieu en roofdieren, de soort succesvoller is. Er zijn populaties gevonden op veel locaties in Zuid-Australië, waaronder droge, rotsachtige gibberwoestijn-, mulga-, eucalyptus- of acaciabossen Studies hebben ook veel populaties gevonden in en rond mensgerelateerde infrastructuur (zie hieronder). Babbelaars brengen het grootste deel van hun tijd door met bladafval op de grond, hoewel ze zich tijdens nestperiodes terugtrekken in nesten in uitgeholde boomstammen, graspollen, gevallen takken of struiken.