Witbrauwbabbelaar
Een soort van Pomatostomus Wetenschappelijke naam : Pomatostomus superciliosus Genus : Pomatostomus
Witbrauwbabbelaar, Een soort van Pomatostomus
Botanische naam: Pomatostomus superciliosus
Genus: Pomatostomus
Beschrijvingen
De witbrauwbabbelaar is 18-22 cm. Hij lijkt op de grijskruinbabbelaar, maar is gemiddeld 9 cm kleiner. Verder heeft een witbrauwbabbelaar een smallere witte wenkbrauwstreep en daarboven een zwarte kruin (de grijskruinbabbelaar heefte een bredere witte wenkbrauwstreep en grijze kruin). De staart is donkerbruin bijna zwart, met lichte vlekken op de uiteinden. De buik is vaalbruin.
Grootte
22 cm
Voedingsgewoonten
Het dieet van de witbuikbabbelaar varieert afhankelijk van het gebied waarin ze leven en de beschikbaarheid van voedselbronnen. Insecten, spinnen, amfibieën, schaaldieren, reptielen, fruit, zaden en noten blijken deel uit te maken van hun dieet, de meest voorkomende hiervan zijn te vinden op de grond waar ze het grootste deel van hun tijd doorbrengen. Volwassen voedende individuen hebben een boomstam of tak van waaruit ze zich verstoppen en terugkeren, en wagen zich zelden uit hun nest of voedselgebieden die hen bekend zijn. Jongeren zonder partners hebben de neiging avontuurlijker te zijn tijdens het voeden of zoeken naar partners, hoewel ze zich nog steeds verplaatsen tussen veilige gebieden.
Habitat
De leefomgeving voor de witgekroonde babbelaar varieert in de zuidelijke regio's van Australië van droge sclerofylbossen, struikgewas, heide, halfdroge graslanden of open bossen. Ze geven de voorkeur aan gebieden met een dichte onderlaag van struiken of spinifex voor bescherming en nesting. Hun bereik strekt zich uit over droge en semi-droge gebieden helemaal over de Zuid-Australische kustlijn tot West-Australië, en doorkruist daardoor veel verschillende ecologische vegetatieklassen (EVC's). Geen voorkeur lijkt te worden getoond met de algehele samenstelling van de habitat, alleen dat wanneer het onderschrift een goede kwaliteitsbescherming biedt tegen het milieu en roofdieren, de soort succesvoller is. Er zijn populaties gevonden op veel locaties in Zuid-Australië, waaronder droge, rotsachtige gibberwoestijn-, mulga-, eucalyptus- of acaciabossen Studies hebben ook veel populaties gevonden in en rond mensgerelateerde infrastructuur (zie hieronder). Babbelaars brengen het grootste deel van hun tijd door met bladafval op de grond, hoewel ze zich tijdens nestperiodes terugtrekken in nesten in uitgeholde boomstammen, graspollen, gevallen takken of struiken.
Soort voeding
Insectivoor
Algemene Informatie
Distributie Gebied
Er zijn vier ondersoorten: P. s. gilgandra (Zuidoost-Australië) P. s. superciliosus (Midden-, West en Zuid-Australië) P. s. ashbyi (Zuidwest-Australië) P. s. centralis (Midden-Australia) De vogel komt voor in vrij droge gebieden met diverse type bos, struiken (scrublands) of aangeplant bos en naaldhout in de buurt van waterlopen.
Soort Status
De grijskruinbabbelaar heeft een groot verspreidingsgebied en daardoor alleen al is de kans op de status kwetsbaar (voor uitsterven) gering. De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd. Het leefgebied van de vogel wordt plaatselijk bedreigd door versnippering (verstedelijking, infrastructuur en intensivering van de landbouw). Bijvoorbeeld de ondersoort P. s. ashbyi heeft op de Australische rode lijst de status gevoelig. Echter, het tempo van achteruitgang van de wereldpopulatie ligt onder de 30% in tien jaar (minder dan 3,5% per jaar) en elders is de vogel nog redelijk algemeen. Om deze redenen staat deze babbelaar als niet bedreigd op de (internationale) Rode Lijst van de IUCN.
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Zangvogels Familie
Australaziatische babbelaars Genus
Pomatostomus Species
Witbrauwbabbelaar