Grijze Prinia

Zoals de meeste grasmussen is de asprinia insectenetend. Het lied is een repetitieve tchup, tchup, tchup of zeet-zeet-zeet. Een ander telefoontje is een nasale tee-tee-tee. Het maakt ook een geluid als "elektrische vonken" tijdens zijn fladderende vlucht, waarvan wordt aangenomen dat het door de vleugels wordt geproduceerd (een auteur suggereert echter dat het door de snavel wordt gemaakt). .mw-parser-output .templatequote {overflow: hidden; margin: 1em 0; padding: 0 40px} .mw-parser-output .templatequote .templatequotecite {line-height: 1.5em; text-align: left; padding-left : 1.6em; margin-top: 0} Het is het gemakkelijkst te onderscheiden door het luide knappende geluid dat het maakt tijdens de vlucht. Hoe dit geluid wordt geproduceerd, weten we niet zeker. Reid was van mening dat de vogel met zijn lange staart brak. Wat dit precies betekent weet ik niet. Jesse gelooft dat het geluid wordt geproduceerd door de onderkaken van de vogel. Ik heb veel tijd besteed aan het kijken naar de vogel en ben geneigd te denken dat het geluid wordt veroorzaakt door het slaan van de vleugels tegen de staart. Dit laatste wordt constant heen en weer geslingerd en geschud, en het lijkt mij dat de vleugels ertegenaan slaan terwijl de vogel rondvliegt. Wanneer duiven en duiven vliegen, komen hun vleugels vaak samen, wat een flapperend geluid veroorzaakt. Ik ben van mening dat iets soortgelijks gebeurt wanneer de grauwe winterrietzanger zijn vleugels uittrekt. Het niet-trekkende geslacht Prinia vertoont tweejaarlijkse rui, wat zeldzaam is bij zangvogels. Een rui vindt plaats in het voorjaar (april tot mei) en een andere rui vindt plaats in de herfst (oktober tot november). Halfjaarlijkse rui zou de voorkeur genieten wanneer de ectoparasietbelasting erg hoog is, maar er zijn geen onderzoeken gedaan. Prinia socialis rui sommige remiges tweemaal per jaar en wordt genoemd als een halfjaarlijkse rui, maar sommige auteurs beschrijven P. socialis socialis als twee volledige ruien. Vogels blijven in paren, maar rusten alleen op de tak van een kleine boom of struik.

Deze soort telt 4 ondersoorten: P. s. stewarti: noordoostelijk Pakistan, westelijk en noordelijk India en Nepal. P. s. inglisi: noordoostelijk India, Bhutan en Bangladesh. P. s. socialis: zuidelijk India. P. s. brevicauda: Sri Lanka.

Niet wereldwijd bedreigd.