Purperzwaluw
Een soort van Purperzwaluwen Wetenschappelijke naam : Progne subis Genus : Purperzwaluwen
Purperzwaluw, Een soort van Purperzwaluwen
Botanische naam: Progne subis
Genus: Purperzwaluwen
Photo By Shanthanu Bhardwaj , used under CC-BY-SA-2.0 /Cropped and compressed from original 
Beschrijvingen
De purperzwaluw is de grootste Noord-Amerikaanse zwaluw. Een volwassen vogel heeft een lengte van 17 tot 20 centimeter, met een gemiddelde lengte van 19 centimeter. De vleugelspanwijdte bedraagt 38 tot 41 centimeter. Het gewicht varieert van 50 tot 65 gram, met een gemiddelde van 56 gram. De purperzwaluw heeft een slank lichaam, lange vleugels en een brede, korte snavel. Net als de andere vogels van het geslacht Progne heeft hij een brede vleugelbasis, een licht gevorkte staart en een duidelijk naar beneden gerichte bovensnavel. 
Grootte
18-22 cm (7.25-8.5 in)
Nestlocatie
Holte
Nestgrootte
3 - 6 eieren
Incubatieperiode
1 - 2 broedsels
Aantal broedsels
15 - 18 days
Nestperiode
27 - 36 days
Voedingsgewoonten
De purperzwaluw voedt zich voornamelijk tijdens de vlucht met gevleugelde insecten als libellen, (nacht)vlinders, vliegen en dazen. Ze voeden zich vooral met grote insecten. In tegenstelling tot vroeger vaak werd gedacht worden muggen slechts weinig gegeten. Onderzoeken in 2015 wezen echter uit dat invasieve rode vuurmieren (Solenopsis invicta) een belangrijk onderdeel van het dieet kan uitmaken. De purperzwaluw voedt zich met insecten die het gemakkelijkst te verkrijgen zijn. Hierdoor varieert zijn voedsel per seizoen en dagdeel. Op koude bewolkte dagen foerageert de purperzwaluw laag boven de grond en vangt hij ook insecten van het ijs of het wateroppervlak. Bij warm weer vliegen insecten hoger en jaagt de purperzwaluw op dertig tot veertig meter hoogte. Op warme zomerochtenden zijn purperzwaluwen op ruim 300 meter hoogte waargenomen, terwijl ze jagen op nachtvlinders.
Habitat
Het broedbereik van Purple Martins is in het gematigde Noord-Amerika. Hun broedhabitat is open gebieden in het oosten van Noord-Amerika, en ook enkele locaties aan de westkust van British Columbia tot Mexico. Martins maken hun nest in holtes, zowel natuurlijk als kunstmatig. Op veel plaatsen zetten mensen echte of kunstmatige holle kalebassen op, of huizen voor martins, vooral in het oosten, waar paarse martins bijna volledig afhankelijk zijn van dergelijke structuren. Als gevolg hiervan broedt deze ondersoort meestal in kolonies in de buurt van mensen, zelfs binnen steden en dorpen. Dit maakt hun verspreiding fragmentarisch, omdat ze meestal afwezig zijn in gebieden waar geen nestlocaties zijn voorzien. Westerse vogels maken vaak gebruik van natuurlijke holtes zoals oude spechtgaten in bomen of saguaro cactussen. De paarse martin migreert in de winter naar het Amazonebekken. Het winterbereik strekt zich uit tot Ecuador, maar lijkt niet ver omhoog te stijgen langs de uitlopers van de Andes. Het eerste record van deze soort in Europa was een enkele vogel op Lewis, Schotland, van 5-6 september 2004, en het tweede was op de Azoren op 6 september 2004.
Soort voeding
Insectivoor
Mensen Vragen Vaak
Migratieoverzicht
Overwinterend in Brazilië, Bolivia en delen van Peru, migreren paarse martins in het voorjaar naar Noord-Amerika om te broeden. De lentemigratie is enigszins gespreid, met aankomsten in zuidelijke gebieden zoals Florida en Texas in januari, maar verschijnt in de noordelijke Verenigde Staten in april en in Canada pas in mei De aankomstdatum op de broedplaatsen heeft de neiging rechtstreeks verband te houden met de leeftijd. Aangenomen wordt dat de oudere vogels eerst op de broedplaatsen komen om de betere broedplaatsen te verkrijgen. Oudere mannen migreren meestal eerst en verlaten de overwinteringslocaties eind december of begin januari, gevolgd door oudere vrouwen. Jongere vogels (eerste jaarlingen) arriveren meestal tot twee maanden later op de broedplaatsen. De herfstmigratie is ook gespreid, aangezien vogels naar het zuiden trekken als het broedseizoen voorbij is. Sommige vogels vertrekken al in juli en andere blijven pas in oktober. Martins migreren over het algemeen over land, door Mexico en Midden-Amerika. Als ze niet fokken, vormen martins grote kuddes en slapen ze in grote aantallen bij elkaar. Dit gedrag begint net voor de zuidelijke migratie en zet zich voort op de overwinteringsgebieden. Deze koppels kunnen zo groot zijn dat wanneer ze opstijgen vanaf deze slaapplaatsen om te foerageren, de activiteit wordt gedetecteerd op Doppler-radar als ringen. Aangeduid als rustringen, beginnen ze klein en worden ze groter totdat de vogels zich hebben verspreid en de ring verdwijnt.
Algemene Informatie
Gedrag
De purperzwaluw is met name bekend om zijn bereidheid in nestkasten te broeden. Wanneer meerdere nestkasten dicht opeen staan, kunnen zich grote kolonies vormen. In het westen van de Verenigde Staten en in Mexico broedt de purperzwaluw echter meestal solitair. Ook het gedrag van de vogel komt meer overeen met solitair broedende zwaluwen. De purperzwaluw is een vrij luidruchtige vogel. Bij alarmering of opwinding laat hij een zwak of zwiet horen. De zang van het mannetje klinkt als een luide reeks schatergeluiden en borrelende keelklanken. In het voorjaar laat hij 's ochtends vroeg zijn zang horen bij een potentiële nestplaats. Het vliegbeeld lijkt op dat van de spreeuw en bestaat uit vloeibare vleugelslagen afgewisseld met korte glijvluchten. De purperzwaluw is een behendige en snelle vlieger. Wanneer hij een nest nadert, duikt hij met gesloten vleugels door de ingang. Tijdens het achtervolgen van vliegende insecten verandert de purperzwaluw regelmatig abrupt zijn richting.
Distributie Gebied
Het broedbereik van Purple Martins is in het gematigde Noord-Amerika. Hun broedhabitat is open gebieden in het oosten van Noord-Amerika, en ook enkele locaties aan de westkust van British Columbia tot Mexico. Martins maken hun nest in holtes, zowel natuurlijk als kunstmatig. Op veel plaatsen zetten mensen echte of kunstmatige holle kalebassen op, of huizen voor martins, vooral in het oosten, waar paarse martins bijna volledig afhankelijk zijn van dergelijke structuren. Als gevolg hiervan broedt deze ondersoort meestal in kolonies in de buurt van mensen, zelfs binnen steden en dorpen. Dit maakt hun verspreiding fragmentarisch, omdat ze meestal afwezig zijn in gebieden waar geen nestlocaties zijn voorzien. Westerse vogels maken vaak gebruik van natuurlijke holtes zoals oude spechtgaten in bomen of saguaro cactussen. De paarse martin migreert in de winter naar het Amazonebekken. Het winterbereik strekt zich uit tot Ecuador, maar lijkt niet ver omhoog te stijgen langs de uitlopers van de Andes. Het eerste record van deze soort in Europa was een enkele vogel op Lewis, Schotland, van 5-6 september 2004, en het tweede was op de Azoren op 6 september 2004.
Soort Status
Purple Martins leed in de 20e eeuw aan een ernstige bevolkingsongeluk, die grotendeels verband hield met de vrijlating en verspreiding van Europese spreeuwen in Noord-Amerika. Europese spreeuwen en huismussen concurreren met martins om nestholtes. Waar paarse martins ooit met duizenden bijeenkwamen, waren ze in de jaren tachtig bijna verdwenen. Er is een misvatting bij veel mensen met een purper martin-temperament. Veel mensen geloven dat paarse martins hun broedplaatsen zullen beschermen tegen concurrerende soorten zoals de huismus en de spreeuw. Beide soorten zijn echter agressiever en zullen in de meeste gevallen instinctief vechten tot de dood om een broedplaats te verkrijgen. Het is bekend dat de huismus en de Europese spreeuw volwassen marters doden, het nest overnemen en eieren verwijderen of jong blijven. Hoewel vermeld als 'minst zorg' bij de IUCN, ervaren paarse martins een unieke bedreiging voor hun overleving op lange termijn. Bijna alle oosterse soorten nestelen uitsluitend in kunstmatige kalebassen en 'condo'-eenheden die worden geleverd door menselijke' verhuurders '. Een praktijk die een gestage daling kent van het aantal 'verhuurders' dat broedplaatsen aanbiedt. Uit één onderzoek bleek dat bijna 90% van de verhuurders 50 jaar of ouder was en dat jongere generaties niet hetzelfde enthousiasme toonden en niet over de middelen beschikten om de soort in Martin's huisvesting te voorzien.
Scientific Classification
Phylum
Chordadieren Klasse
Vogels Classificatie
Zangvogels Familie
Zwaluwen Genus
Purperzwaluwen Species
Purperzwaluw 
AI-ornitholoog in uw broekzak
Scan de QR-code om te downloaden
